พ่อเกรินนำด้วยภาษาอังกฤษเลยครับ ซึ่งมันก็คือการเปลี่ยนแปลงฤดูกาลนั่นเองครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมากเดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝนตก สำหรับที่บ้านคุณยายมีฝนตกนิดหน่อยเลยทำให้ปัน ปัน เป็นไข้อีกแล้วเพราะว่าเดี๋ยวก็หนาว เดี๋ยวก็ฝนตก เดี๋ยวก็ลมแรงๆ แม่ของปัน ปันๆ กลับโคราชล่าสุดบอกพ่อว่าปัน ปัน กำลังจะคลาน 4 ขา ได้แล้วนะครับซึ่งก่อนห้นานั้นปัน ปัน ของพ่อทำได้เพียงแต่ กะดืบๆ แล้วก็คลานแบบคลานต่ำ (แบบทหาร) แต่ก็น่ารักไปอีกแบบนะครับ นอกจากปัน ปัน จะเริ่มคลานได้แล้ว ปัน ปัน ยังสามารถลุกนั่งได้เองแล้วครับ พยายามจะนั่งให้นานๆแต่ก็มีบ้างที่หัวทิ้มลงมาพ่อกับแม่ต้องคอยประคองไว้ ปัน ปัน จะพยายามจับมือคนนั้นคนนี้ หรือจะจับของที่จะสามารถพยุงตัวเองให้ยืนขึ้นมาได้บางครั้งก็ล้มบ้าง ร้องบ้างเป็นเรื่องปกติครับ นี่แหละเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตมนุษย์ซึ่งปัน ปัน ต้องเติบโตไปในวันข้างหน้า ต้องต่อสู้กับปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต และหาทางแก้ปัญหานั้นๆ ให้ได้ด้วยตนเอง หรือมีคนช่วย ไม่ว่าจะเป็นพ่อและแม่ หรือว่าเพื่อนๆ ของปัน ปัน เองก็ตามครับ พ่อจะฝากคำๆหนึ่งให้ปัน ปัน จำไว้ว่า”มนุษย์ถูกสร้างมาสำหรับแก้ปัญหา” วันนี้พอแค่นี้นะครับ

เด็กชายจิรภัทร คือชื่อของ ปัน ปัน นะครับก่อนที่ ปัน ปัน จะเกิดพ่อกับแม่ได้ช่วยกันค้นหาชื่อต่างๆ ที่จะตั้งให้ปัน ปัน ซึ่งปกติแล้วคนทุกคนที่เกิดมาต้องมีชื่อเรียกครับ เพราะว่าเป็นการแสดงตัวตนของคน นั้นๆว่าเป็นลูกใครมาจากไหน สำหรับชื่อจิรภัทร นี้พ่อกับแม่ก็ช่วยกันค้นหาจาก Internet ครับ พ่อกับแม่เตรียมชื่อไว้ตั้งแต่วันจันทร์จนถึงวันอาทิตย์ เลือกไว้หลายชื่อมากในแต่ละวัน พอดีปัน ปัน เกิดวันอาทิตย์ซึ่งก็ตรงกับวันจักรีพอดี ซึ่งวันจักรีนี้ก็เป็นวันสำคัญ วันหนึ่งของประเทศไทยเลยนะครับ เพราะเป็น”วันที่ระลึกมหาจักรีบรมราชวงศ์เป็นวันที่พระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหาจักรีบรมนาถ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้เสด็จดำรงอาณาจักรสยามเป็นวันแรก”ซึ่งตรงกับวันที่ 6 เมษายน ของทุกปีครับ ชื่อ”จิรภัทร”มีความหมายว่า ความเจริญตลอดกาล ครับซึ่งพ่อกับแม่ก็ช่วยกันเลือกสรรให้ดีที่สุด ก็คงจะเหมือนกับพ่อแม่คนอื่นๆ ที่จะพยายามหาสิ่งที่ดีให้ลูกๆ ของตนเองเสมอๆ ครับ.

ปันปันเป็นเด็กชอบอาบน้ำมากเลยนะ แต่ไม่ชอบการแต่งตัวมากๆๆ กว่าจะหลอกล่อให้ใส่เสื่อ ใส่กางเกงได้ เล่นเอาแม่แทบเหนื่อย บางครั้งก็ต้องเสียน้ำตา ร้องไห้ทุกที แต่เห็นสิ่งที่ชอบที่สุดคงจะเป็นการปั้นหู เวลายายแปวปั้นหูให้นั่งเฉยเลยลูก แต่ถ้ายายแปวแคะจมูกให้เมื่อไร ร้องดิ้นทันที นี่ก็เป็นช่วงหน้าหนาวแม่ก็ต้องเริ่มทาครีมให้ลูกแล้ว เดี๋ยวผิวจะแห้งและแตกจ๊ะ

วันพ่อที่ผ่านมาตรงกับวันที่ 5 ธ.ค.ของทุกปี ในปีนี้พิเศษกว่าทุกปีเพราะว่าพ่อเอก+แม่ปอ ได้พาปัน ปันไปวัดเพื่อไปทำบุญ ส่วนเรื่องกับข้าวต่างๆที่นำเอาไปทำบุญ พ่อได้ว่าจ้างคุณย่าของปัน ปัน เตรียมไว้ให้ ก็จะมีน้ำพริดตาแดง+ผักต้ม+ถั่วฟักยาว+แตงกวา, น้ำพริกสะเดา+ปลาทู แล้วก็ดอกไม้เพื่อไปไหว้พระอีก 1 กำ พ่อกับแม่พาปัน ปันไปวัดที่ชื่อว่า “วัดศรีสุรโยธิน”ซึ่งเป็นวัดสายวัดป่า เน้นหลักการสอนเรื่องการทำสมาธิ ปัน ปัน ไม่ร้องเลยตอนไปวัด ยังคลานเล่นที่วัดแล้วก็กินนมอยู่บนตักยายมดด้วยครับ พ่อกับแม่ยังได้พาปัน ปัน ไปไหว้กระดูกคุณตาทวดด้วยนะครับ กว่าจะกลับมาถึงบ้านคุณยายก็ประมาณ 10.00น ปัน ปัน กลับมานอนอีกครั้งตื่นมาพ่อกับแม่ก็พาปัน ปัน ไปเที่ยวบ้านย่าอีก กลับบ้านมาปัน ปัน เป็นไข้เลยเพราะว่าโดนลมทั้งวัน เพราะอากาศมันเย็น พ่อกับแม่ต้องช่วยกันอุ้มปัน ปัน นอนเพราะปัน ปันไม่ย่อมนอน ร้องไห้งอแง เพราะเป็นไข แม่ของปัน ปัน ได้อุ้มปัน ปัน นอนกว่าจะหลับได้ก็ประมาณ 03.00น พ่อกับแม่เป็นห่วงปัน ปันมาก ก็เลยตกลงกันว่าจะไม่พยายามพาปัน ปัน ไปไหนๆแล้วเพราะว่าเวลาปัน ปัน เป็นไข้มากินยายากมากเลยครับ ต้องร้องไห้น้ำหู น้ำตาไหลเป็นทางเลยครับ บรรดายายๆและตาๆ ทั้งหลายก็เป็นห่วงปัน ปันมากทุกคน ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะว่าทุกคนเค้ารักปัน ปันนะครับลูก

ตอนนี้ปันปันอายุ 8 เดือน กับ 3 วันแล้ว ตอนนี้ปันปันเริ่มจะยืนแล้ว ชอบให้จับแขนแล้วก็พยายามประคองตัวเพื่อจะยืน พ่อกับแมก็จับแล้วพาปันปันเดิน เดินไปได้ไม่ไกลนัก แต่ต่อไปลูกของแม่ก็จะเดินได้ไกลและเก่งขึ้นนะจ๊ แม่อยากจะบอกว่าเก่งจริงนะตัวแค่เนี่ย
ตอนนี้แม่ลองเปลี่ยนขวดนมให้มีขนาดใหญ่ขึ้น แต่ลูกของแม่ก็จับไม่ค่อยถนัดมือ จึงยังคงใช้ขวดเล็กอยู่เหมือนเดิมจ๊ะ

Outlet Plugs ถ้าแปลเป็นภาษาไทยเราก็คือ “ที่อุดปลักไฟ” ที่ป้องกันเด็กๆ อย่างปัน ปัน เอามือเข้าไปในปลักไฟ เพราะว่าปัน ปัน เริ่มโตแล้วและเริ่มอยากรู้ อยากเห็นสิงต่างๆ และก็อยากลองจับโน่น จับนี่แล้ว มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ทุกคน พ่อกับแม่เลยหาวิธ๊ป้องกัน ไว้ครับ อันนี้จะนำไปใช้ที่บ้านคุณยาย ครับเพราะว่าปัน ปัน อยู่บ้านยาย

นี่งั้ยครับเสื้อสีขาวอีกตัวที่แม่ของพี่นาย ซื้อมาให้ปัน ปัน พ่อก็เอามาลงไว้ให้ปัน ปัน แล้วนะครับ เป็นเสื้อแบบเสื้อกล้ามแบบใส่สบายๆ ปัน ปัน ใส่แล้วไม่อึดอัดครับ อ๋ออีกอย่างหนึ่งนะครับปัน ปัน ถ้ามีใครให้ของๆ กับเราแล้วเราต้องขอบคุณ หรือขอบใจเค้านะครับ ปัน ปัน ต้องหัดพูดเอาไว้นะครับ ถึงแม้ว่าตอนนี้ปัน ปัน ยังพูดไม่ได้ แต่เมื่อปัน ปัน โตขึ้นไปแล้ว ปัน ปัน เข้ามาอ่านบล็อก ปัน ปัน ที่พ่อกับแม่เขียนไว้ให้ปัน ปัน แล้วปัน ปัน จะรู้การเปลี่ยนแปลงของ ปัน ปัน เองรวมทั้ง พ่อและแม่ของปัน ปัน ด้วยนะครับ

อันนี้เป็นเสื้อของปัน ปันที่เพื่อนของพ่อซื้อให้ปัน ปัน ก็แม่ของพี่นาย ซื้อให้ปัน ปัน พ่อกะว่าจะนำไปให้ปัน ปัน วันที่ 5 ธค 51 นี้แหละครับจริงๆมี 2 ตัวนะครับอีกตัวหนึ่งเป็นสีขาว พ่อดูขนาดแล้วปัน ปัน ต้องใส่ได้แน่นอนครับ ถ้าปัน ปัน โตอีกหน่อยพ่อจำนำปัน ปัน มารู้จักกับพี่นายนะครับ เพราะว่าตอนปัน ปัน ตัวเล็กๆพี่นายก็มาเยี่ยมปัน ปัน ด้วยนะครับ

ขวดนมปัน ปัน เนื่องมาจากปัน ปัน เริ่มโตแล้วอายุตอนนี้ก็ 7 เดือนกว่าทำให้ปัน ปัน ต้องการกินมากขึ้น ขวดนมอันเดิมที่มีอยู่ก็เป็นขวดเล็กประมาณ 4 ออนซ์ ทำให้ปัน ปัน กินนมไม่ค่อยอิ่มเลยต้องตื่นมากินบ่อยๆ ในช่วงตอนดึก คุณยายของปัน ปัน ก็บอกว่าปัน ปัน กินนมเก่งมากเลย พ่อก็ไม่รู้ว่าปัน ปัน อร่อยได้อย่างไรเพราะว่านมที่ปัน ปัน กินมันขมมากเลยครับ แต่ปัน ปัน ก็กินได้พ่อกับแม่เลยไปหาซื้อขวดนมให้มีขนาดใหญ่มากขึ้น เพื่อให้เพียงพอกับความต้องการของปัน ปัน ขวดนมปัน ปัน อันใหม่นี้มีขนาด 9 ออนซ์ เรียกว่ามีขนาดใหญ่กว่าเดิม 1 เท่าเลย ตอนนี้ซื้อมา 3 ขวดก่อนถ้าไม่พอเดี๋ยวพ่อกับแม่ไปซื้อมาเพิ่มให้ปัน ปัน อีกนะครับ

วันนี้พ่อมีของเล่นของปัน ปัน มาให้ครับพ่อได้ไปซื้อมากะว่าถึงวันพ่อก็คือ วันที่ 5 ธค 51 นี้พ่อก็จะนำไปให้ปัน ปัน ของเล่นชิ้นนี้พ่อไปซื้อมาจากห้างแหลมทองระยองครับ เห็นแม่ของปัน ปัน บอกว่าปัน ปัน ชอบกดเพราะว่าเคยมีคนเอาของเล่นลักษณะแบบนี้ มาให้ปัน ปัน กดเล่นแล้วปัน ปัน ชอบ พ่อเลยไปหาซื้อมาให้ปัน ปัน เก็บไว้เล่นยังงั้ยแหละครับ ของเล่นชิ้นนี้ ช่วยเรื่องของการฟังเสียง และฝึกการใช้นิ้วในการกดเพื่อให้เกิดเสียงต่างๆ ซึ่งส่วนมากจะเป็นเสียงของสัตว์ต่างๆ ที่ปัน ปัน ต้องพบเห็นเมือ ปัน ปัน เติบโตขึ้นมาครับ ยกตัวอย่างเช่น วัว เป็ด หมู หมา ม้า และอื่นๆ อีกมากครับ วันนี้พ่อต้องทำงานตอนดึกช่วงประมาณ 20.30-08.30 แล้ววันพฤหัสที่ 4 ธค 51 พ่อก็จะขับรถไปรับแม่ปัน ปัน ที่กรุงเทพฯเพื่อกลับบ้านด้วยกันไปหาปัน ปัน ครับ

เย้ เย้ อาทิตย์นี้แม่กับพ่อจะได้กลับไปหาปันปันแล้ว คิดถึงจังเลยจ๊ะ แม่ซื้อของกลับไปให้ลูกเยอะเลย ทั้งรองเท้าคู่แรกของปันปัน สีแดงสดใส ขนาดขวดนมที่เพิ่มขนาดใหญ่ขึ้น และปลาตะเพียนสีสันสดใส
ตอนนี้ก็ย่างเข้าสู่เดือนธันวาคมแล้ว อากาศเย็นมากเลยลูก ปันปันลูกของแม่ อายุจะย่างเข้าเดือนที่8 แล้ว วันเวลาผ่านไปเร็วมากเลย และในเดือนนี้มีวันสำคัญอยู่วันนึง ก็คือวันที่ 5 ธันวาคม เป็นวันพ่อแห่งชาติ เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เป็นวันที่รำลึกถึงบุญคุณของพ่อแม่ แต่ทุกๆวันลูกๆทุกคนก็ต้องรำลึกถึงบุญคุณของพ่อแม่อยู่แล้ว แต่วันนี้อาจจะพิเศษหน่อยนะลูก และในวันที่ 5 ธันวาคม 2551 นี้ พ่อกับแม่นัดกันว่าจะพาปันปันไปวัด นำอาหารไปถวายพระ ไปทำบุญ ไปไหว้พระไปนั่งฟังเทศน์กันนะจ๊ะ

วันนี้แม่ของปัน ปัน กำลังเดินทางกลับบ้านไปหาปัน ปัน เพราะเป็นวันศุกร์ที่แม่ต้องกลับโคราช ส่วนพ่อปัน ปัน ต้องนี้ยังไม่ได้กลับต้องประมาณ 2 อาทิตย์ ก็จะได้กลับไปหาปัน ปัน ตอนนี้พ่อซื้อของเล่นไว้ให้ปัน ปัน ด้วยนะครับแล้ววันหลังพ่อจะนำรูปมาลงให้ปัน ปัน นอกจากนั้นแล้วพ่อยังซื้อที่เตรียมนม แล้วก็หวีไว้ให้ปัน ปัน ด้วยนะครับ เพราะว่าคุณตานงของปัน ปัน บอกว่าที่ตวงนมอันเก่ามองไม่เห็นนมเวลาจะชงให้ปัน ปัน ตอนนี้ปัน ปัน ก็หายจากไข้ดีแล้วคุณยายบอกว่าปัน ปัน กินข้าวได้เยอะ และกินนมก้เยอะด้วย เวลามีใครมาบ้านปัน ปัน ก็จะชอบพูดคุยเรียกว่าตอนรับแขกว่าอย่างนั้นเถอะ ถ้ายังไงพ่อจะเขามา up date บล็อกปัน ปัน บ่อยๆนะครับ “พ่อรักปัน ปันนะครับ”

หลังจากหายป่วยแล้ว ปันปันลูกแม่ก็กลับมาร่าเริง แจ่มใสหัวเราะเหมือนเดิมแล้ว ปันปันเริ่มจำคนได้แล้ว ยายแปวเล่าให้ฟังว่า ยายแปวไปเฝ้าอาแก๊กที่โรงพยาบาล(อาแก๊กรถล้ม) แล้วกลับมาบ้านตอนเย็น ปันปันเห็นยายแปวเลยร้องเรียกให้อุ้ม ถ้าไม่อุ้มก็ร้อง กินข้าวก็ได้เยอะ เพิ่มเวลากินข้าวมาเป็นเช้าและเย็น แต่ก็ยังกินนมได้เยอะเหมือนเดิม จนต้องเพิ่มนมให้เป็น 4 ออนซ์ (จากเดิม 3 ออนซ์) เพราะตานงสังเกตุเห็นว่าปันปันเริ่มดูดนมจนหมดแล้วก็ยังดูดหัวนมคาปากไว้คล้ายๆกับไม่อิ่ม กินเยอะนะลูกจะได้โตเร็วๆ
ปันปันครับ วันนี้ก็วันอังคารแล้ว เหลือเวลาอีก 2วัน 3 คืนแม่จะได้เจอลูกแล้ว คิดถึงจังเลย

ตอนนี้ปัน ปันอายุ 7เดือน กับ 12 วันแล้วหล่ะ ตัวโตขึ้นมากเลย ฟันลูกเริ่มงอกแล้ว 2 ซี่ข้างหน้าจ๊ะ แล้วเห็นเป็นตุ่มขาวเล็กๆ จะจับปันปันนอนแล้วอ้าปากดู ปันปันก็ไม่ยอมร้องใหญ่เลย เพราะคิดว่าจะให้กินยา และตอนนี้ปัน ปันเริ่มจะกระดึบ กระดึบเร็วขึ้น สงสัยลูกของแม่จะไม่คลานแล้วมัง คงจะเดินได้เลย สำหรับอาการป่วยของลูก หายแล้ว กว่าจะหายก็ทำเอาคุณยายใจหายใจคว่ำเลยหล่ะ ทุกคนเป็นห่วงลูกมากเลยนะ ตอนนี้ถ้าใครเป็นหวัดตานงจะไม่ให้เข้าใกล้เลย เพราะกลัวปันปันติด จนมีคนบอกว่า ตานงหวงหลาน จะไม่ให้หวงได้อย่างไร เพราะเวลาปันปันไม่สบายทุกคนทั้งบ้านไม่ต้องหลับนอนกันห่วงปันปันกันหมดเลย

ปัน ปัน หายป่วยแล้วครับหลังจากโดนฉีดยาไป 2 เข็มและ 2 วันติดต่อกัน หลังจากนั้นปัน ปัน ก็เริ่มกลับมาร่าเริงได้เหมือนเดิมแล้วครับ หัวเราะ แล้วก็ยิ้มได้แล้วครับ พ่อกับแม่ก้เป็นห่วงปัน ปัน ว่าจะกลับมาเป็นไข้อีกต้องระวัง แล้วก็ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ให้ปัน ปัน เพราะว่าถ้าปัน ปัน เป็นไข้แล้วปัน ปัน กินยายากมากครับ ทางด้านคุณยายของปัน ปัน ก็กำชับเรื่องนี้เหมือนกัน เพราะว่าเห็นปัน ปัน ตอนกินยาแล้วคุณยายสงสารปัน ปัน แต่ว่าปัน ปัน ก็ยังกินข้าวได้ตามปกตินะครับ ตอนที่ปัน ปัน เป็นไข้หวัด ปัน ปัน น้ำหนักลดไปประมาณ 200 กรัมเองครับซึ่งก็ถือว่าน้ำหนักปัน ปัน ลดลงไม่เยอะครับเพราะว่าปัน ปัน ก็ยังกินข้าว กินนมได้ตากปกติ แต่ก็มีมั่งที่ปัน ปัน งอแง้และหงุดหงิดเป็นเรื่องปกติของคนไม่สบายตัว แต่ภาพถ่ายตอนนี้ ปัน ปัน คลานได้ปกติและยังเล่นกับพี่ได้ที่มาเล่นด้วยกับ ปัน ปัน ที่บ้านยายครับ.

ปัน ปัน เป็นไข้หวัดไม่หายเสียที่พ่อเลยพา ปัน ปัน ไปหาหมอ คุณหมอเลยต้องเจาะเลือกของปัน ปัน เพื่อตรวจหาเชื้อโรค ผลออกมาว่าปัน ปัน มีเชื้อแบคทีเรียในเลือดสูง เลยทำให้ปัน ปัน เป็นไข้ไม่หายเสียที ตอนที่ปัน ปัน เจาะเลือด ปัน ปัน ร้องลั่นโรงพยาบาลเลยครับ คุณยายเลยอุ้มและพาปัน ปัน เดินไปเดินมาจน ปัน ปัน นอนหลับไปเอง หลังจากปัน ปัน โดนเจาะเลือดพ่อกับคุณยายต้องรอฟังผลของการตรวจเลือดนานตั้ง 2 ชม. คุณหมอเรียกพ่อเข้าไปฟังผลตรวจเลือด คุณหมอก็แนะนำเกี่ยวกับผลเลือด และยังบอกอีกว่าถ้าฉีดยาฆ่าเชื้อแล้ว ถ้าอาการปัน ปัน ยังไม่ดีขึ้นก็คงต้องเจาะไขสันหลังมาตรวจอีกครั้ง ซึ่งถ้าถึงขั้นนั้นแล้ว ปัน ปัน ต้องเจ็บมากเลย คุณหมอก็บอกว่ามันเป็นวิธีสุดท้ายที่จะรู้ว่า ปัน ปัน ติดเชื้ออะไรแน่ หลังจากฉีดยาแล้ว คุณหมอยังให้ยากินมาให้ปัน ปัน ด้วยถ้าพูดถึงเรื่องกินยาของ ปัน ปัน แล้วคงเหมือนกับเด็กอีกหลายๆคน ครับคือกินยายากมากครับ พอกินไปแล้วก็ร้อง แล้วก็อาเจียนออกมาหมดเลยครับ แต่พ่อก็ต้องป้อนใหม่เพื่อให้ ปัน ปัน หายเร็วๆ พ่อยังพูดกับ ปัน ปัน เลยว่า “ถ้าปัน ปัน ไม่กินยาจะหายไข้ได้อย่างไรครับ” ซึ่งปัน ปันก็คงยังไม่รู้เรื่องหลอกครับเพราะว่าปัน ปัน ร้องเสียงดังตลอดเลย ต้องอุ้มเดินไปมาถึงหายร้องแต่ก็กินยาได้บ้างครับ ก็ยังดีกว่ากินไม่ได้เลย คุณยายบอกว่า ปัน ปัน กลายเป็นเด็กงอแง้เลยตอนที่กินยา.

ช่วงนี้ฝนตกหนักแทบทุกวันอากาศเลยเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ ทำให้ปัน ปันเป็นหวัด นี่ก็คุณยายของปัน ปัน ก็พาปัน ปัน ไปหาหมอมาครับวันนี้คุณหมอให้ยาแก้ลดน้ำมูก และยาแก้ไอมาให้ปัน ปัน คุณยายบอกว่าปัน ปัน ยังมีน้ำมูกไหลเป็นบางช่วง แต่พ่อว่าเดี๋ยวก็คงดีขึ้นมาเป็นระยะนะครับ นอกจากปัน ปัน เป็นหวัดแล้วตอนนี้พ่อกับแม่ของปัน ปัน ก็เป็นหวัดเหมือนปัน ปัน ส่วนพ่อนั้นไปหาหมอมา 3 รอบแล้วหมอให้ยามาทานยังไม่หายเลยครับ เพราะต้องทำงานกับฝนตลอดเลยช่วงนี้ อาทิตย์นี้ไม่รู้ว่าแม่ปัน ปัน จะได้กลับไปหาปัน ปัน หรือเปล่าเพราะว่าแม่ของปัน ปัน ต้องทำงานวันเสาร์ครับ ส่วนพ่อก็คงไม่ได้กลับเพราะพ่อต้องทำงานตั้งแต่ วันศุกร์ วันเสาร์ วันอาทิตย์ เลยครับ แต่ว่าปัน ปันไม่ต้องน้อยใจนะครับเพราะว่าที่บ้านคุณยาย ก็ยังมีคนดูแลปัน ปัน แทนพ่อและแม่อีกเยอะแยะเลยครับ และถ้าปัน ปัน โตขึ้นมาแล้วก็จะรู้เองว่าทำไม พ่อกับแม่ถึงต้องให้คุณยายเลี้ยงดูปัน ปัน แต่พ่อกับแม่ก็มีแผนการณ์แล้วว่า จะนำปัน ปันมาอยู่กับพ่อแม่เหมือนกันนะครับ เพราะจะได้ครบทั้ง พ่อ แม่ ลูกงั้ยครับ

ปัน ปัน ไม่สบายเป็นไข้หวัด พ่อกับแม่พา ปัน ปัน ไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาล กรุงเทพ-ราชสีมา หมอให้ยามากิน 4 อย่าง ก็มียาลดไข้ ยาละลายเสมหะ ยาฆ่าเชื้อ ยาลดน้ำมูก กลับมาถึงบ้านพ่อกับแม่ก็ป้อนยาให้ปัน ปัน แต่ปัน ปัน ก็อาเจียนออกมาหมดเลย เพราะว่าปัน ปัน ไม่เคยกินของที่หวานๆ โดยปกติปัน ปัน จะกินแต่นมที่มีรสขมมาก เวลาป้อนยาปัน ปัน ป้อนยากมากเพราะว่าปัน ปัน ร้องตลอดเวลา บางครั้งร้องร้องจนหลับไปเอง แต่พ่อกับแม่ก็ยังปลุกให้ปัน ปัน ตื่นมากินยาก่อน นี่แม่ของลูกก็ไม่ได้ไปทำงาน 2 วันแล้วเพราะว่าเป็นห่วงปัน ปัน แม่บอกกับพ่อว่าปัน ปัน ร้องครางเหมือนแมวเลย คงจะไม่สบายตัว แต่พ่อว่าปัน ปัน ต้องหายอย่างแน่นอนครับ เพราะว่าปัน ปัน เคยผ่านช่วงที่หนักกว่านี้มาแล้ว แค่ไข้หวัดธรรมดาปัน ปัน ต้องผ่านไปได้นะครับ พ่อกับแม่และบรรดาญาติๆ ของปัน ปัน ทุกคนเป็นกำลังใจให้ปัน ปัน นะครับ

วันนี้พ่อขึ้นต้นว่า”เจ้าชายหูกวาง” ปัน ปัน อาจจะสงสัยว่าใครคือ”เจ้าชายหูกวาง” ที่มาของฉายานี้ได้มาจากตานงเป็นคนตั้งฉายาให้ปัน ปัน ยังงั้ยแห่ละครับ สืบเนื่องมาจาก ทุกๆวันตอนเย็นๆ หลังจากที่ปัน ปัน กินข้าวเสร็จสิ้น แล้วตานงก็อุ้มปัน ปัน ออกมานั่งเล่นนอกบ้านบริเวณ ด้านหน้าถนนหน้าบ้านยายทวดของ ปัน ปัน พอปัน ปัน ออกมานั่งที่ใต้ต้นหูกวาง ก็จะนั่งมองรถวิ่งไป วิ่งมา เพราะจะมีรถวิงไปมาตลอดเวลา แม้แต่คุณยายของปัน ปัน ก้จะชอบอุ้มปัน ปัน มานั่งที่นี่เหมือนกันครับ เลยเป็นที่มาของฉายา “เจ้าชายหูกวาง” ยังงั้ยแหละครับ

รูปตอนนี้ถ่ายตอนปัน ปัน อายุประมาณ 3 เดือนครับ ปัน ปัน กำลังมองจองกล้อง แบบว่าตั้งใจมากเลยครับ พ่อกับแม่กำลังหลอกลอ ปัน ปัน ให้มองตามครับ วันนี้แม่ปัน ปันกลับโคราชไปหาปัน ปัน พ่อเพิ่งจะโทรศัพท์ไปคุยกับแม่ปัน ปัน ตอนประมาณ 18.30น. ปัน ปัน หลับไปแล้ว แม่บอกว่าวันนี้ปัน ปัน กินข้าวบดกับหมูบด ใส่กล้วยบดด้วยนะ แล้วอีกอย่างก็ใบมะรุมที่คุณยาย ไปเก็บมาจากบ้านคุณยาย ปัน ปันวันนี้กินข้าวได้เยอะ แต่ก็มีอาเจียน ออกมานิดหน่อยแต่ก้ไม่เยอะ อันนี้แม่ปัน ปัน บอกครับ แม่ปัน ปัน พาปัน ปัน ไปดูพี่แก้วตา พี่หมิว พี่ตุ๊กตา วิ่งเล่นกัน ปัน ปัน ก็ส่งเสียงอ้อแอ้ๆ เพราะว่าอยากลงไปวิ่งเล่นกับพี่ๆเขา แต่ก็ยังไปไม่ได้ครับ ได้แต่คลานกระดืบ กระดืบ แต่ก็ยังไม่สามารถคลานได้ครับแต่ก็พยายาม วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันครับเพราะว่าพ่อต้องเตรียมตัวอาบน้ำเพื่อไปทำงานครับ.

หลังจากปัน ปัน ไปฉีดวัคซีนอายุครบ 6เดือน แล้วพ่อกับแม่ได้พูดคุยกับคุณหมอเกี่ยวกับเรื่องอาหารของปัน ปัน คุณหมอแนะนำว่าให้พ่อกับแม่ลองช่วยกันสังเกตุดูว่าเวลาปัน ปัน กินอาหารชนิดไหนแล้วแพ้บาง เพราะว่าปัน ปัน จะแพ้อาหารง่ายมากครับ นี่แม่ของปัน ปัน ก็บอกให้คุณยายป้อนข้าวปัน ปัน กับกล้วยบดแล้วก็ผสมกับหมูบดด้วยครับ แล้วก็ให้คุณยายสังเกตุอาการปัน ปัน ว่าผิดปกติหรือเปล่า อย่างเช่น เวลาอึออกมาแล้วมีมูกเลือดออกมาหรือเปล่า หรือว่ามีฝื่นขึ้นในที่ต่างๆ หรือเปล่า แต่ถ้าไม่มีก็จะให้ปัน ปัน กินต่อไปอีกเรื่อยๆ ประมาณ 1 อาทิตย์ และพ่อกับแม่ก็จะเปลี่ยนอาหารให้ปัน ปัน ทานเรื่อยๆครับ แต่ต้องระวังเป็นพิเศษวันศุกร์นี้ แม่ปัน ปัน ก็จะกลับบ้านที่โคราชแล้วไปหาปัน ปัน ยังงั้ยแหล่ะครับ แล้วพ่อจะมาเขียนเรื่องราวของปัน ปัน อีกครับ

โรคตับอักเสบ อาจเกิดได้จากสาเหตุหลายอย่าง เช่น การติดเชื้อไวรัส แบคทีเรีย เชื้อรา โปรโตซัว หรือ หนอนพยาธิ หรือเกิดจากการได้รับยาหรือสารพิษ แต่สาเหตุที่สำคัญที่สุด คือ การติดเชื้อไวรัส มีไวรัสหลายชนิดทำให้เกิดโรคตับอักเสบได้ ที่สำคัญที่สุด โดยเฉพาะในประเทศไทย คือ การติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบี แม้ว่าผู้ป่วยด้วยโรคตับอักเสบบี ส่วนใหญ่จะหายสนิท แต่ผู้ป่วยบางรายที่ติดเชื้อโดยไม่มีอาการ หรือผู้ที่เป็นพาหะของเชื้อไวรัสตับอักเสบบี มีโอกาสเป็นโรคตับอักเสบชนิดเรื้อรัง และโรคตับแข็งได้ และถ้าหากการติดเชื้อและเป็นพาหะมาตั้งแต่วัยเด็ก จะมีโอกาสเกิดเป็นโรคมะเร็งตับ ได้มากกว่าผู้ที่ไม่เชื้อหลายเท่า

การติดต่อของเชื้อไวรัสตับอักเสบบี

ติดต่อได้โดยการสัมผัสกับเลือด ผลิตภัณฑ์ของเลือด น้ำคัดหลั่งของผู้ป่วย หรือผู้ที่เป็นพาหะ โดยมีปัจจัยต่างๆ ดังนี้

•การได้รับเลือดหรือผลิตภัณฑ์ของเลือด จากผู้ที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบี

•การสัมผัสกับเลือด ผลิตภัณฑ์ของเลือด น้ำคัดหลั่งของผู้ที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบี โดยผ่่านทางบาดแผลเข้าสู่ร่างกาย

•การใช้เข็มฉีดยา การเจาะหู การสัก การทำฟัน ที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบีปนเปื้อน

•การใช้ของใช้ส่วนตัวร่วมกับผู้ที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบี เช่น มีดโกน ที่ตัดเล็บ แปรงสีฟัน

•การมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีเชื้อไวรัสตับอักเสบบี

•การถ่ายทอดเชื้อจากมารดาที่เป็นพาหะ หรือเป็นโรคอยู่ไปยังทารก โดยเฉพาะในช่วงระหว่างการคลอด

ผลจากการได้รับเชื้อไวรัสตับอักเสบบี

ส่วนใหญ่จะหายและมีภูมิคุ้มกันเกิดขึ้น ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับอาุยุที่ได้รับเชื้อ โดยทั่วไปในเด็กจะไม่ค่อยมีอาการ แต่จะติดเชื้อเรื้อรังได้สูง ผู้ที่ติดเชื้อเรื้อรังจะมีเชื้อไวรัสในเลือดและตับต่อไปเป็นปี หรือตลอดชีวิตโดยไม่มีอาการ ซึ่งจะเป็นพาหะของเชื้อนี้ และแพร่เชื้อให้คนอื่นต่อไป น้อยกว่าร้อยละ 10 ของผู้เป็นพาหะของเชื้อไวรัสตับอักเสบบี จะกลายเป็นตับอักเสบเรื้อรัง บางรายอาจกลายเป็นตับแข็ง และภาวะแทรกซ้อนจากภาวะตับแข็ง เช่น ตับวาย ท้องมาน อาเจียน หรือ อุจจาระเป็นเลือด ในคนที่เป็นพาหะเรื้อรังของไวรัสตับอักเสบบี มีโอกาสเกิดมะเร็งตับ สูงกว่าคนปกติประมาณ 100 เท่า

อาการที่เกิดจากเชื้อไวรัสตับอักเสบบี

•ผู้ที่ได้รับเชื้อจะมีอาการอ่อนเพลีย ปวดเมื่อยตามตัว บางรายอาจมีไข้ต่ำๆ คลื่นไส้อาเจียน เบื่ออาหาร

•แน่นท้อง ท้องอืด อาจเจ็บบริเวณชายโครงขวา

•เมื่อไข้ลด บางรายอาจมีอาการตัวเหลือง ตาเหลือง ปัสสาวะมีสีเหลืองเข้ม

•บางรายอาจมีอาการท้องเดิน คันบริเวณผิวหนัง ตับและม้ามโตได้เล็กน้อย

ผู้ที่เป็นพาหะของเชื้อไวรัสตับอักเสบบี ควรปฏิบัติอย่างไร

•ผู้ที่เป็นพาหะสามารถทำงาน ออกกำลังกาย หรือเล่นกีฬาได้ตามปกติ

•ควรป้องกันการแพร่เชื้อไวรัสไปสู่ผู้อื่น โดย

-งดบริจาคโลหิต น้ำเหลือง อสุจิ

-เมื่อต้องรับการผ่าตัดหรือทำฟัน ควรแจ้งให้แพทย์หรือทันตแพทย์ทราบ

•ควรตรวจร่างกายและตรวจเลือด เพื่อดูหน้าที่ของตับ และสารแอลฟาฟิโตโปรตีน เพื่อค้นหาโรคตับอักเสบเรื้อรัง โรคตับแข็ง และโรคมะเร็งตับในระยะเริ่มแรก อย่างน้อยปีละครั้ง

•หญิงตั้งครรภ์และคลอดบุตร ควรฉีดวัคซีนให้บุตรภายใน 24 ชั่วโมง หลังคลอด

•งดดื่มสุราและสูบบุหรี่

•ลดการรับประทานอาหารไขมันสูง เนื้อสัตว์รมควัน และเนื้อสัตว์ที่ไหม้เกรียม หรืออาหารที่เก็บถนอมไว้นานๆ ไม่รับประทานอาหารหรือส่วนประกอบของอาหารที่มีเชื้อราขึ้น เช่น ถั่วลิสงป่นที่เก็บไว้นานๆ อาหารที่ใส่ดินประสิว อาหารหมักดอง เช่น ปลาเค็ม เนื้อเค็ม แหนม ปลาร้า ผักดอง ไส้กรอก เบคอน แฮม ฯลฯ และเครื่องกระป๋องต่างๆ อาหารประเภทแหนม ปลาร้า เมื่อจะรับประทาน ต้องทำให้สุกเสียก่อน เนื่องจากอาหารเหล่านี้ อาจส่งเสริมทำให้ตับทำหน้าที่บกพร่องมากขึ้น

•ลดการรับประทานอาหารที่มีรสเค็มจัด และเผ็ดจัด

•รับประทานอาหาร ทั้งข้าว เนื้อสัตว์ ผัก และผลไม้ในปริมาณที่พอเหมาะทุกวัน

•ลดความเครียด และความวิตกกังวลให้น้อยลง

•ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ

•พักผ่อนให้เพียงพอ ทั้งร่างกายและจิตใจ

การป้องกันการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบี

•โดยการฉีดวัคซีนป้องกัน ผู้ที่ควรฉีดวัคซีนมากที่สุด คือ เด็กแรกเกิด

•สำหรับเด็กโตและผู้ใหญ่ โดยทั่วไปมีความจำเป็นน้อยในการฉีดวัคซีน เนื่องจากส่วนใหญ่มีภูมิต้านทานต่อการติดเชื้อแล้ว หากต้องการฉีดวัคซีนควรได้รับการตรวจเลือด ผู้ที่เคยติดเชื้อมาแล้ว หรือมีภูมิต้านทานแล้ว ไม่ต้องฉีดวัคซีน

•ผู้ที่อยู่ในครอบครัวที่เป็นพาหะ ควรตรวจเลือด เพื่อทราบถึงสภาวะของการติดเชื้อก่อนการฉีดวัคซีน การฉีดวัคซีนต้องฉีดให้ครบชุด จำนวน 3 เข็ม หลังจากนั้น วัคซีนจะกระตุ้นให้เกิดภูมิต้านทานขึ้นในร่างกาย

ผช.ศจ.พญ. วรนุช จงศรีสวัสดิ์
ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

พ่อไปเจอบทความเกี่ยวไวรัสตับอักเสบบีมา เลยนำมา update ในเว็ปให้ปัน ปัน เกี่ยวเนื่องมาจากเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา พ่อกับม่ปัน ปัน พาปัน ปัน ไปฉีดวัคซีน ป้องกันโรคไวรัสตับอักเสบบีมาครับผม ตอนปัน ปัน โดยคูณหมอฉีดยาปัน ปัน ร้องลั่นเลยครับคงจะเจ็บน่าดูเลย แต่ว่าร้องได้ไม่นานก็หยุดร้อง ตอนเช้าวันนี้แม่ปัน ปัน โทรศัพท์ไปหายายถามเรื่องปัน ปัน ว่าเป็นไข้หรือเปล่าหลังจากฉีดยา ยายก็บอกว่าไม่เห็นเป็นอะไรนะ ยังนอนเก่งเหมือนเดิมครับ

วันนี้พ่อกับแม่กลับบ้านไปหา ปัน ปัน พ่อกะว่าจะนอนก่อนสัก 3-4 ชม. เพราะว่าพ่อเพิ่งจะออกกะดึกไปครับ เลยต้องนอนผักผ่อนก่อน ส่วนแม่ของปัน ปัน คงเลิกงานประมาณ 17.30น. กว่าจะไปขึ้นรถทัวร์ก็ประมาณ 18.30น.และกว่าจะถึงโคราชก็ประมาณ 22.00น ปัน ปัน คงนอนหลับแล้วแหละครับ พ่อจะกลับจากระยองประมาณ ตอนเที่ยงๆ ถึงดคราชประมาณ 16.00 น กว่าๆ ตอนนั้นปัน ปัน คงกินข้าวอิ่มแล้ว เพราะว่ายายปัน ปัน ป้อนข้าวปัน ปัน เป็นเวลา พ่อกลับแม่ต้องพาปัน ปัน ไปฉีดวัคซีน อายุครบ 6 เดือน ปัน ปัน จะได้มีภูมิคุ้มกันโรคต่างๆ ยังงั้ยแหล่ะครับ ตอนนี้ปัน ปันยังเด็กอยู่เลย ยังไม่มีภูมิคุ้มกันโรค อีกหน่อยนะถ้าปัน ปัน โตแล้วและพูดได้รู้เรื่อง พ่อกับแม่ก็จะพาปัน ปัน ไปเที่ยว ตอนนี้ปัน ปัน ยังเป็นหมาน้อยอยู่เลย (อันนี้คุณย่าแดง , และคุณยายอ่างพูดนะครับ)พ่อไม่ได้พูดนะครับ

ปันปัน ครับ แม่เข้าไปหาเพลงเอาไว้ร้องลูกฟังได้แล้วที่ ที่Web http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kiwi&month=10-2008&date=06&group=7&gblog=4 แล้ววันเสาร์เราจะไปร้องเพลงกันนะจ๊ะ มีทั้งเพลงหนอนตัวน้อย เพลงฉันคือเมฆ ฯลฯ ที่คุณยายชอบร้องให้ฟังไง ปันปันจำได้ไหมครับ

Halloween" หมายถึง จิตวิญญาณชั่วร้ายที่ได้หลุดพ้นจากการกักขัง

ซึ่งตรงกับวันที่ 31 ตุลาคมของทุกปี

ตำนานของฮาโลวีนมีอยู่ว่า... วันที่ 31 ต.ค. เป็นวันที่ชาวเซ็ลท์ (Celt) ซึ่งเป็นชนพื้นเมือง เผ่าหนึ่งในไอร์แลนด์ ถือกันว่า เป็นวันสิ้นสุดของฤดูร้อน และวันต่อมาคือ วันที่ 1 พย. ซึ่งเป็นวันขึ้นปีใหม่ของพวกเค้า ฅ

และในวันที่ 31 ต.ค. นี้เอง ที่ชาวเซ็ลท์เชื่อกันว่า เป็นวันที่มิติของคนตาย และคนเป็น จะถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน และวิญญาณของผู้ที่เสียชีวิตในปีที่ผ่านมาทั้งหมด จะกลับมาเพื่อหาร่างของคนเป็นๆ เพื่อสิงสู่ มันเป็นวันแห่งความหวังเพื่อที่จะได้มีชีวิตขึ้นอีกครั้งหนึ่ง หลังจากการตายไปแล้ว

ชาวเซ็ลท์เชื่อกันว่ากฎและเวลาทั่วจักรวาลจะมีการหยุดชั่วคราวในช่วง เวลานี้ เพื่อทำให้โลก ของจิตวิญญาณ ได้รวมตัวกัน พื่อเข้าไปครอบงำคนที่มีชีวิตอยู่

ดังนั้น ในคืนวันที่ 31 ตุลาคมของทุกปี ในหมู่บ้านจะไม่มีแสงไฟเลย เพราะบ้าน

แต่ละหลังจะทำการปิดไฟในบ้านทั้งหมดให้มืดสนิท เพื่อให้วิญญาณเหล่านั้นหนาวเย็นจนเข้าสิงร่างใครไม่ได้ พวกชาวบ้านจะมีการแต่งตัวให้แปลกประหลาด หรือแต่งหน้า แต่งตัวเป็นผี และเดินขบวนพาเหรดส่งเสียงดังรอบ ๆ บ้านของเพื่อนบ้าน

เพื่อที่เหล่าวิญญาณจะได้เกิดความกลัวและหนีไปเพราะ

ความตกใจ นอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่าอีกว่า พวกเซ็ลท์จะทำการเผาหรือย่างคนที่พวกเขาเข้าใจว่าโดน

วิญญาณร้ายสิงสู่แล้ว เพื่อจะให้เป็นบทเรียนสำหรับพวกจิตวิญณาญที่ต้องการจะสิงสู่พวกเขา

ต่อมาในช่วงแรกของคริสต์ศักราช ชาวโรมันได้รับประเพณีฮาโลวีนมาจากชาวเซ็ลท์

และได้ล้มเลิกการกระทำเหล่านั้น แต่เปลี่ยนมาใช้วิธีการเผาหุ่นกระบอกแทน

กาลเวลาผ่านไป ความเชื่อเรื่องผีจะสิงสู่ร่างมนุษย์เริ่มเสื่อมถอยลงตามลำดับ การปฏิบัติ

เช่นนี้ได้เปลี่ยนไปและกลายเป็นว่าในเทศกาลวันฮาโลวีนนั้น จะมีการแต่งกายหรือปลอมตัวเป็นผี เพียงเพื่อการพบปะ สังสรรค์ หรือเฮฮากันมากกว่า

วันนี้พ่อปัน ปันนำเรื่องเทศกาลฮาโลวีนมาเล่าให้ฟังครับ พ่อปัน ปัน ไปเจอมาครับเลยนำมาเขียนในบล็อกปัน ปัน เทศกาลฮาโลวีนจะมีขึ้นในวันที่ 31 ตค.ของทุกปีครับแต่ไม่ใช่เป็นเทศกาลที่มีในบ้านเรานะครับ เป็นเทศกาลของต่างประเทศครับ ในวันนี้เด็กจะแต่งตัวเป็นผีแล้วเที่ยวไปเคาะประตูบ้านต่างๆ เพื่อขอขนมบ้าง หรือขอเงินบ้าง ซึ่งพวกผู้ใหญ่เขาก็จะให้ครับ เพราะผู้ใหญ่ใจดีครับ หรือบางคนก็จะแต่งตัวเป็นผีฟักทอง ซึ่งเด็กก็จะสนุกสนาน กับเทศกาลฮาโลวีนนี้มากครับ (ก็ยังเป็นเด็กเลยไม่ต้องมานั่งคิดอะไร)

สารเมลามีนคืออะไร

สารเมลามีน คือสารเคมีที่ใช้ผสมในการผลิตเม็ดพลาสติก และพบในยาฆ่าแมลง ซึ่งเมื่อถูกความร้อนแล้วอาจมีสารฟอร์มัลดิไฮด์ซึ่งเป็นอันตรายต่อร่างกายแพร่กระจายออกมา คณะ กรรมการอาหารและยา และกระทรวงสาธารณสุขของไทยเคยแถลงการณ์ร่วมกันเกี่ยวกับอันตรายของสารเมลา มีนที่ใช้ในภาชนะใส่อาหาร ตั้งแต่เมื่อปีพ.ศ. 2547 ว่า อะมิโนเรซิน ที่เป็นโพลิเมอร์ของเมลามีนกับฟอร์มัลดีไฮด์นี้ หากมีการนำไปใช้ไม่ถูกต้อง อาจทำให้ผู้บริโภคได้รับอันตรายจากสารฟอร์มัลดีไฮด์ที่เป็นสารก่อมะเร็งในระบบทางเดินหายใจได้

และในกรณีที่พบสารเมลามีนปนเปื้อนในนมผง สำหรับทารกนี้ ทางสื่อของจีนรายงานว่าบริษัทผู้ผลิตนมผงจีนบางรายนำสารดังกล่าวมาใส่ในนม เพื่อเพิ่มความเข้มข้น ซึ่งบริษัทผู้ผลิตบางรายก็โต้ว่าเกษตรกรเป็นผู้เติมสารอันตรายนี้เข้าไปเอง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม การมีสารเมลามีนปนเปื้อนในนมผงนี้ ก็ทำ ให้เด็กที่บริโภคเข้าไปเกิดอาการเป็นนิ่วในไต ซึ่งเกิดจากการที่ตะกอนของเมลามีนซึ่งเป็นสิ่งแปลกปลอมไม่สามารถย่อยสลายได้ นั้นเดินทางเข้าไปสู่ระบบการย่อยอาหารพร้อมกับน้ำนม

วันนี้พ่อปัน ปัน ไปเจอข่าวเรื่องสารเมลามีน เลยนำมา post ที่บล็อกปัน ปัน ครับเผื่อว่าใครผ่านไป ผ่านมาได้เข้ามาอ่านครับ ซึ่งกำลังเป็นข่าวดังไปทั่วโลกตอนนี้ ต้นสายปลายเหตุก็มาจากเพื่อนบ้านเราแถบเอเซียนี่แหล่ะครับ ประเทศจีน สารเมลามีนที่เจอนี้พบในนมผงเด็กครับ ซึ่งก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับปัน ปัน นิดหน่อยๆ เพราะปัน ปัน ต้องกินนมเหมือนกันครับ แต่นมของปัน ปัน พิเศษกว่าคนอื่นๆครับ (นมที่เด็กส่วนมากเขาไม่กินกัน) ก็นมนูตรามีเจน ยังไงแหล่ะครับ.

พ่อเข้าไปดู Hi5-ปัน ปัน ตอนนี้มีเพือนๆเข้ามาประมาณ 19 คนแล้วนะครับ พ่อเข้าไป update เกี่ยวกับพัฒนาการของปัน ปัน เกือบจะครบ 6 เดือน เพื่อนๆของปัน ปัน ส่วนมากก็เป็นพ่อแม่เหมือนกันกับพ่อปัน ปัน สำหรับ Hi5 ปัน ปัน พ่อก็ไม่ค่อยได้เข้าไป update นานจะเข้าไปสักทีหนึ่ง แต่ว่าก็ update ให้ลูกอยู่นะครับ เดี๋ยวพ่อต้องสอนแม่ของปัน ปัน แล้วแหล่ะเพื่อให้แม่ปัน ปัน เข้าไปช่วยอีกแรงหนึ่งครับ.

วันนี้พ่อของปัน ปัน Search ใน Google หาคำว่า"อาหารเด็ก"พ่อไปเจอข้าวต้มปลาซอลมอน เห็นแล้วน่าจะทำไม่ยากครับพ่อเลยนำมาลงในบล็อกปัน ปัน ครับ
ส่วนผสม

        ปลาแซลมอน 1 ขีด  
        ฟักทอง 1 ขีด  
        ข้าวสาร 2 ช้อนชา  
        ผักกาดขาว 1 ขีด  
        แครอท 1 ขีด  
        ซีอิ๊วขาว 3/4 ช้อนชา 
        เกลือ 3/4 ช้อนชา

วิธีทำ

        1. ต้มน้ำ ใส่ฟักทอง ผักกาดขาว แครอท และข้าวลงไป เมื่อสุกให้ปรุงรสด้วยซีอิ๊วขาว เกลือ จากนั้น ตามด้วยปลาแซลมอน

        2. ทิ้งไว้ 1 นาที ปิดไฟ แค่นี้ข้าวต้มปลาแซลมอนก็พร้อมรับประทานแล้ว

ที่มา:http://baby.kapook.com/food.php?ac=detail&s_id=&id=50

 
วันนี้พ่อค้นหารูปของปัน ปัน พอดีไปเจอรูปนี้เลยนำมาเล่าดีกว่าครับ เป็นรูปที่ตาต๋อยของปัน ปัน ถ่ายให้ปัน ปัน กว่าที่พ่อและแม่จะหลอกล่อให้ปัน ปัน ยิ้มได้ก็ต้องใช้เวลานาน เพราะว่าปัน ปัน เป็นอะไรไม่รู้วันนั้น ปัน ปัน อารมณ์ไม่ค่อยดีซึ่งผิดปกติเพราะว่าปัน ปัน จะชอบคุยกับน้าๆ ยายๆ ทั้งหลายถ้าใครไม่คุยด้วยนี่สิปัน ปัน ก็จะส่งเสียงเรียกให้มาคุย วันที่ถ่ายรูปนี้คุณตาของปัน ปัน กำลังอุ้มปัน ปัน อยู่ส่วนคุณยาย กับพ่อและแม่ปัน ปัน กำลังจะทำก๋วยเตี๋ยวกินครับ ปัน ปัน ยังกินไม่ได้ กินได้แต่เพียงนมครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ

วันนี้พ่อเพิ่งกลับมาจากกรุงเทพฯตอนเช้า หลังจากพ่อไปส่งแม่ของปัน ปัน ทำงานพ่อก็ไม่ค่อยสบาย  กินข้าวแล้วก็กินยา หลังจากเมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาพ่อกับแม่ใช้เวลาอยู่กับ ปัน ปัน คุ้มค่าที่สุดครับได้ดูพัฒนาการของปัน ปัน ว่าไปถึงไหนแล้ว ปัน ปัน เริ่มจะคลานแล้วเพียงแต่ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างมือ เท้า แล้วก็สมองยังไม่สัมพันธ์กันครับ ตัวอย่างเช่นว่า ปัน ปัน สามารถผยุงตัวเองได้แล้วแต่ไม่สามารถสั่งให้เท้าคลานได้ อยากรู้ อยากเห็น สิ่งต่างๆ ที่พบเจอ แถมด้วยยังกินนมเก่งด้วยครับ นมที่ปัน ปัน กินก็ยังเป็น นูตรามีเยน เหมือนเดิมครับ เรื่องของนมพ่อกับแม่ไปซื้อนมให้ปัน ปัน ที่ร้านที่โคราช 10 กระป๋อง คนขายถามว่าซื้อไปให้ใครกิน แม่ของปัน ปัน เลยบอกไปว่าซ้อไปให้ลูกชายกิน คนขายคงแปลกใจว่าทำไมซื้อเยอะจัง เพราะว่าโดยปกติไม่ค่อยมีเด็กกินนมชนิดนี้ วันนี้พอแค่นี้นะครับ แล้วพ่อกับแม่จะหาเรื่องมาเล่าให้ปัน ปันฟังอีกนะครับ

ปันปันครับคอนนี้ทำอะไรอยู่นะแม่คิดถึงลูกจังเลย เมื่อวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาแม่กับพ่อก็กลับไปหาลูกเหมือนเดิม เป็นอีก1อาทิตย์ที่เราได้อยู่ด้วยกัน 3 คนพ่อ แม่ลูก ปันปันของแม่เริ่มเก่งขึ้นเยอะเลย เริ่มเปล่งเสียงออกเป็นบางครั้ง อารมณ์ดีเหมือนเดิม ปันปันครับแม่รักลูกนะ แม่จะอดทนและพยายามทำให้ได้อยู่ใกล้ลูก ได้เฝ้าดูพัฒนาการของลูกนะครับ

วันนี้พ่อเปลี่ยน Template ให้กับบล็อกปัน ปัน พ่อไปหา Download มาครับจากที่นี่ Template วันนี้แม่ของ ปัน ปัน ทำงานวันแรกครับเพราะว่าวันนี้เป็นวันจันทร์ แต่พ่อหยุดครับเพราะว่าพ่อทำงานมาแล้ว 3 วันที่ผ่านมาก็วัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แม่ของ ปัน เพิ่งกลับมาจากโคราชเมื่อคืนนี้ครับก็แม่ไปหา ปัน ปัน ยังงั้นแหละครับแม่เล่าให้พ่อฟัง ว่าปัน ปัน ปัน กำลังกระดืบๆ เกือบจะคลานแล้วนะลูก กินข้าวก็เก่ง นี่ก็เหลืออีกไม่กี่วันปัน ปันก็จะอายุครบ 6 เดือนแล้วนะครับ...

วันนี้พ่อเกรินนำด้วยบทเพลงครับ เพราะว่าวันนี้แม่ของปัน ปัน กำลังเดินทางไปหาปัน ปัน ที่โคราชครับ ตอนที่พ่อ Update Blog ให้ปัน ปัน แม่นู๋ก็ถึงบ้านแล้วแต่ว่า ปัน ปัน คงนอนหลับไปแล้ว แต่ก็ไม่เป็นไรนะครับเพราะว่าตอนเช้าปัน ปัน ก็จะได้เจอกับแม่ปอแล้วครับ เดี๋ยวนี้คุณยายของปัน ปัน บอกว่าปัน ปัน นอนดึกและงอแงด้วยนะครับ อาจเป็นเพราะว่าปัน ปัน กำลังจะคลานก็ได้ครับ แม่ปัน ปัน เล่าให้พ่อฟังว่าปัน ปัน เห็นตานง กำลังเลีอยไม้ต่างๆปัน ปัน ก็หัวเราะเอิกอ๊ากๆ เล่นนะครับ เดี๋ยวถ้าปัน ปัน โตอีหน่อยพ่อว่าจะซื้อม้าที่ทำด้วยไม้ให้นู๋ ไว้หัดขี่ หรือว่าพ่อก็จะจ้างตานงทำให้นู๋ก็ได้ครับ (ประหยัดด้วย)วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ

ตอนนี้อายุปัน ปันก็ 5 เดือนกว่าแล้วนะลูก แม่โทรไปหาคุณยาย คุณยายบอกว่าเมื่อวานนี้ปัน ปันร้อง งอแง นอนหลับบนอกคุณยาย พอคุณยายวางก็ร้อง เป็นอยู่อย่างนี้ จนคุณยายมดต้องพาปัน ปันไปสวดคาถาชินบัญชรในห้องพระ ปัน ปันจึงหลับลงได้ ปันปันจำได้ไหมครับว่าปันปันเคยได้ยินที่ไหน ก็แม่สวดอยู่บ่อยๆตอนที่ท้องไงหล่ะ คุณยายแปวบอกว่าลูกถ่ายบ่อยด้วยหล่ะ ก้นแดงเลย เวลาล้างก้นให้ ลูกก็ร้องไห้ น่าสงสารมาเลย ที่ลูกถ่ายบ่อย คุณยายบอกว่าเกิดอาการถ่ายเปาะ เป็นปกติของเด็ก ที่ลำไส้อาจจะมีการขยายตัว เริ่มยืดตัว เริ่มจะมีพัฒนาการเปลี่ยนแปลง อย่างตอนนี้ลูกก็เริ่มคลานได้แล้ว พยามดันตัวเองให้ขึ้นได้แล้ว แต่ยังไม่สามารถคลานไปข้างหน้าได้ คุณยายบอกว่าไม่เกินสิ้นเดือนนี้ลูกคลานได้แน่นอน ลูกของแม่เก่งจริงเลย...

พ่อไม่ได้เข้ามา Update Blog ให้ปันหลายวันเพราะว่าพ่อกำลังวุ่นๆเกี่ยวกับการย้าย Host ให้กับ WebSite และ Blog ของพ่อนะครับแต่ตอนนี้เรียบร้อยแล้ว ส่วนแม่ปัน ปัน กลับบ้านไปหาปัน ปัน ที่โคราชครับ ส่วนพ่อไม่ได้กลับไปหาปัน ปัน แต่ว่าพ่อโทรศัพท์ไปคุยกับคุณยายปัน ปัน ว่าตอนนี้ปัน ปัน กำลังจะเริ่มคลานแล้วครับแต่ว่าปัน ปัน ยังคลานไม่ได้ครับ แต่ก็กระดืบ กระดืบ ไปเรื่อยๆส่วนอาหารก็ยังคงกินข้าวกับกล้วยบดครับ ตอนนี้ปัน ปัน เริ่มจะนอนดึกเพราะว่าปัน ปัน จะนอนประมาณสามทุ่มอาจเป็นเพราะว่าปัน ปัน นอนตอนกลางวันมากเกินไปก็ได้ครับ ปัน ปัน นอนดิ้นมากเลยครับหมุนเป็นเข็มนาฬิกาเลยนะครับอันนี้ คุณยายของปัน ปัน บอกพ่อนะครับ

 
วันนี้พ่อเอกนำการสร้างตัวการ์ตูน Avatar มาฝากปัน ปัน แต่ว่าเป็นรูปของพ่อเองนะครับ หลังจากที่พ่อไม่ได้ update blog ให้ปัน ปัน หลายวันเพราะว่าพ่อเป็นหวัดครับ ตอนนี้ก็ดีขึ้นมาแล้วครับ วันนี้แม่ของปัน ปัน ก็ update blog ให้ปัน ปัน ด้วยนะครับพ่อโทรฯ ไปถามคุณยายของปัน ปัน คุณยายบอกว่าตอนนี้ปัน ปัน กำลังเริ่มกระดึบ กระดึบ (เริ่มจะคลานครับ)แต่ยังทำไม่ได้พ่อว่าปัน ปัน ต้องทำได้ครับเพราะเป็นพัฒนาการของมนุษย์ทุกคนครับ แต่ว่าจะทำได้ช้าหรือเร็วเป็นอีกเรื่องหนึ่งครับ พ่อนอกเรื่องอีแล้วครับลูกว่าจะพูดถึง Avatar ซะหน่อยเลยไปเรื่องอื่นเลยครับ พ่อไปเจอมาครับที่ www.faceyourmanga.com เดี๋ยวพ่อว่าจะทำให้แม่ปัน ปัน ด้วยนะครับ เอหรือว่าทำรูปปัน ปัน ด้วยดีนะพ่อคิดก่อนนะครับ ...ตอนนี้พ่อทำรูปพ่อกับแม่ก่อนแล้วกันนะครับ

ลูกจ๋า...แม่โทรไปหาคุณยาย คุณยายบอกว่าตอนนี้ลูกของแม่เริ่มกระดึบ กระดึบได้แล้ว ไปได้ไกลกว่าเดิมด้วยจ๊ะ ลูกของแม่กินข้าวเยอะมาก ส่วนใหญ่ลูกจะชอบกินข้าวกับผักผลไม้ กินกับเนื้อสัตว์ที่ไรมีอาเจียนทุกที แม่ดีใจมากที่ลูกของแม่มีร่างการแข็งแรง แม่มีเรื่องตลกเล่าให้ฟัง ยายแปวเล่าให้ฟังว่า ตอนนั้นยังไม่ถึงเวลากินข้าวคุณยายเบ้าก็กำลังคนข้าวเล่น ยังไม่ป้อนสักที ปัน ปันก็นั่งมอง และถอนหายใจเสียงดัง จนคุณยายทุกคนและตานงค์หัวเราะ ปัน ปันคงจะคิดว่าทำไมยังไม่ป้อนสักที่นะ หิวแล้วครับ

เมื่อวันนี้คุณยายมด โทรมาคุยกับแม่ปัน ปัน ว่าปัน ปัน กลิ่งอยู่ดีๆ ก็เลยตกที่นอนในห้องของยายมดแต่ว่าที่นอนไม่สูงมากเท่าไรนัก แต่ปัน ปัน ก็ร้องนิดหน่อยแม่ปัน ปัน เป็นห่วงปัน ปัน มากแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้เพราะแม่ปัน ปัน อยู่ที่กรุงเทพฯ ตอนเช้าวันนี้พ่อโทรศัพท์ไปคุณกับยายปัน ปัน แกก็เล่าให้พ่อฟังว่าปัน ปัน ตกที่นอนแต่ก็ไม่เป็นอะไรมากนัก พ่อกับแม่ยังคุยกันว่าถ้ากลับโคราชคงต้องรื้อเตียงในห้องนอนออกเพราะว่ากลัว ปัน ปัน นอนตกเตียงเพราะว่าเตียงที่ห้องนอนสูงมากครับน่าจะสูงประมาณ 1 เมตรน่าจะได้นะครับ

หนอนตัวน้อย

ต้วม ต้วม เตี้ยม เตี้ยม ออกมาจากไข่ เจ้าหนอนตัวใหญ่ลูกใครกันหนอน กระดึบ กระดึบ ไป กระดึบ กระดึบ ไป กระดึบ กระดึบไปบนใบไม้อ่อน กัดกิน กินแล้วก็นอน แล้วเจ้าหนอนก็ชักไยหุ้มตัว กระดึบ กระดึบ กระดึบ กระดึบ กระดึบ กระดึบ

..............................................................................................

จับปูดำ

จับปูดำ ขยำปูนา จับปูม้า คว้าปูทะเล สนุกจริงเอ๋ย แล้วเลยนอนเปล ชะโอละเห่ นอนเปลหลับไป

..............................................................................................

เป็ดน้อยเล่นน้ำ

ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องเลมองเพราะในคลองมีหอยปลาปู ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคู ปลาก็จ้องแลดูเพราะในคูมีหอยปู ปลา

..............................................................................................

โรงเรียนน่าอยู่

โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูใจดีทุกคน เด็กๆก็ไม่ซุกซนเราทุกคนชอบไปโรงเรียน ชอบไป ชอบไปโรงเรียน

...................................................................................................

สิบนิ้วของฉัน

สิบนิ้วของฉันเรียงกันเป็นแถว ลองนับดูแล้วสิบนิ้วพอดี พนมมือก็ได้ไหว้สวยด้วยสิ

....................................................................................................

เพลงค่าน้ำนม

แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง แม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล แม่เราเฝ้าโอละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปล มิห่างหันเหไปจนไกล แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละหนาอาลัยมิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม ควรคิดพินิจให้ดี ค่าน้ำนมนี้จะมีอะไรเหมาะสม โอ้ว่าแม่จ๋าลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสมกลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝังแต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น หยดหนึ่งน้ำนมกินทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอ๋ย

ลูกจ๋า...วันนี้แม่มาระยองจ๊ะ มาหาสมัครงานนะ แม่ซื้อของฝากปัน ปันเยอะเลย ซื้อเสื้อกล้ามให้ลูก 2 ตัว ปัน ปัน ขี้ร้อนต้องใส่เสื้อประเภทนี้ และอีกอย่างคือCDเพลงค่าน้ำนม เอาไว้ให้ลูกฟัง จะได้รำลึกถึงพระคุณของแม่ อาทิตย์นี้แม่ไม่ได้กลับบ้าน เอาไว้อาทิตย์หน้าแม่จะเอาไปให้นะจ๊ะ ... รัก ปัน ปันนะครับ

วันนี้พ่อไปเจอเรื่องเกี่ยวกับภาวะเด็กแพ้โปรตีนจากนมวัวมาครับพ่อเลยคัดลอกมาไว้ที่ Blog ปัน ปัน จะได้ไว้ให้ผู้ที่สนใจอ่านรายละเอียดว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร และปัน ปัน ก็เป็นภาวะแพ้โปรตีนจากนมวัวเช่นกันครับ

"มารู้จักโรคแพ้โปรตีนนมวัว 
เขียนโดย พญ.ปิยาภรณ์ บวรกีรติขจร

จันทร์, 18 กุมภาพันธ์ 2008

เกิดจาก การแพ้โปรตีนนมวัว เพราะเยื่อบุผนังลำไส้ทารกยังไม่เจริญเติบโตดีพอ เมื่อทารกกินนมผสม(นมวัว) โปรตีนจากนมวัว จะถูกดูดซึมเข้าไปพบกับระบบภูมิต้านทานภายในร่างกายทารก ก่อให้เกิดการแพ้ขึ้น

โรคแพ้โปรตีนนมวัว ปัจจุบันพบได้มาก จากรายงานทั่วไปพบได้ถึง ร้อยละ  1.8 -7.5 ของทารก ถ้าคิดประมาณว่า เกิดประมาณ ร้อยละ 3   ของทารก ในแต่ละปีประเทศไทยจะมีทารก เป็นโรคนี้ประมาณ 24,000 คน (เด็กไทยเกิดปีลประมาณ 800,000 )

ให้ทารกกินนมผสม เสี่ยงสูง ต่อการเกิดโรคแพ้โปรตีนนมวัว- ถ้ามีประวัติเป็นโรคภูมิแพ้ในครอบครัว ถ้าได้รับนมผสมจะมีโอกาสเกิดโรคแพ้โปรตีนนมวัว 20%  ในขวบปีแรก แต่ถ้าได้รับนมแม่อย่างเดียวมีโอกาสเกิดเพียง  0.5-1.5%  - ที่ให้ลูกกินนมแม่ แล้วยังพบโรคนี้ เป็นเพราะ แม่กินนมวัว ทั้งในระหว่างตั้งท้อง และในระหว่างให้นมลูกมากเกินไป

โรคแพ้โปรตีนนมวัว เป็นโรคที่ควรป้องกันไม่ให้เกิดกับ ลูก เนื่องจาก

- วินิจฉัยยาก ต้องมีการทดสอบ ทดลอง หลายครั้ง จึงจะบอกได้- อาการเหมือน เด็กป่วย เป็นโรคทั่วไป ทำให้หลงทางในการให้การวินิจฉัย ได้ เช่น     o มีอาการ ผื่นตามใบหน้า แขน ขา ลำตัว โดยอาจเป็นผื่นแดงๆ มีคันร่วมด้วย    o มีอาการทางเดินอาหาร เช่น ท้องเสีย ปวดท้อง อาเจียน ถ่ายเหลว ถ่ายมีเลือดปน

   o อาการทางเดินหาใจเช่น น้ำมูกไหลไม่หาย คัดจมูก ไอไม่หาย ฯลฯ

- เป็นโรคเรื้อรัง  ลูกเสียเวลาเติบโต เวลาป่วยก็อารมณ์ไม่ดี- ค่ารักษาแพงมาก - เด็กที่เป็นโรคแพ้โปรตีนนมวัวในวัยทารก จะมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคภูมิแพ้ชนิดอื่นในอนาคต

จนลูกอาการหายไปแล้ว ก็อาจไม่รู้ว่าเป็นเพราะโรคแพ้โปรตีน โรคนี้ มีโอกาสหายได้เมื่อลูกโตขึ้น ดังนั้นลูกอาจป่วยเป็นโรคนี้โดยเราไม่รู้ ..ป่วยโดยไม่จำเป็นร้อยละ 50  จะเลิกแพ้นมวัวที่อายุ 1 ปีร้อยละ 70 จะเลิกแพ้นมวัวที่อายุ 2 ปีร้อยละ 85  จะเลิกแพ้นมวัว ที่อายุ 3 ปี

ให้ลูกกินนมแม่ ช่วยป้องกัน โรคแพ้โปรตีนนมวัวเพราะ - ลูกไม่แพ้ โปรตีนในนมแม่ - ในนมแม่มี ภูมิคุ้มกัน ช่วยจับกับสารก่อภูมิแพ้ที่อยู่ในอาหาร ทำให้สารเหล่านั้นไม่ถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกาย- การกินนมแม่ช่วยลดการติดเชื้อในลำไส้ พบว่าถ้าลูกมีการติดเชื้อ หรือลำไส้อักเสบ จะทำให้รับสารก่อภูมิแพ้ได้ง่ายขึ้น

แม่ไม่ควร ดื่มนมวัว มาก ทั้งในระยะตั้งครรภ์ และระยะให้นมลูก ปัจจุบันมีการโฆษณา ให้แม่ดื่มนมวัวมากๆ โดยมีวิธีโฆษณาที่สื่อว่า ลูกในท้องจะแข็งแรง สมองดี แม่จะได้รับแคลเซียมเพียงพอ พบว่า ถ้าให้แม่ 100 คนดื่มนมวัว แม่ 53-63 คน จะตรวจพบโปรตีนนมวัวในน้ำนมแม่ได้หลังดื่มนม 1-6 ชั่วโมง การดื่มนมวัวมากไป จะเพิ่มโอกาสให้ โปรตีนนมวัวผ่านแม่ไปกระตุ้นให้ลูกเกิดปัญหาการแพ้ได้

** แนะนำ ถ้าแม่ สามารถกินอาหารธรรมชาติ ให้ครบ 5 หมู่อย่างเพียงพอ ก็ทำให้ลูกในท้องแข็งแรง สมองดีได้ และถ้าต้องการแคลเซียมสามารถหาจากแหล่งอื่น เช่นปลาตัวเล็กตัวน้อย ผักใบเขียวเข้ม เต้าหู้ งาดำ เป็นต้น ถ้าชอบดื่มนมวัว ควรดื่มวันละไม่เกิน 2 แก้ว ไม่ใช่ดื่มเป็นลิตรๆ"
ที่มาของแหล่งข้อมูล http://www.thaibreastfeeding.org/content/view/61/81/

วันนี้พ่อกับแม่ของปัน ปัน เดินทางมาทำงานตามหน้าที่ครับ พ่อไปส่งแม่ที่กรุงเทพฯ แล้วพ่อก็ขับรถมาที่ระยองครับ วันหยุดที่ผ่านพ่อกับแม่ใช้เวลาอยู่กับปัน ปัน อย่างคุ้มค่าที่สุดเลยครับ พ่อป้อนข้าวปัน ปัน ด้วยครับถึงแม้ว่าปัน ปัน จะกินได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ปัน ปัน ก็กินครับแล้วก็กินนมเก่งด้วย เพราะว่าปัน ปัน กำลังโตยังงั้ยแหล่ะลูก พ่ออุ้มปัน ปัน และกะน้ำหนักปัน ปัน คราวๆน่าจะประมาณ 6-7 กิโลน่าจะได้แล้วครับเพราะตัวปัน ปัน หนักมากครับ นอกจากนั้นแล้วปัน ปัน ยิ้มเก่งมากเลยครับ ปัน ปัน เจอใครปัน ปัน ก็จะยิ้มให้และจะชอบให้คนมาเล่นด้วยเสอมครับ ทำให้มีแต่ใครๆก็ชอบปัน ปัน เพราะปัน ปัน อารมณ์ดีไม่ค่อยงอแง้ครับ

ตอนนี้พัฒนาการของปัน ปันก้าวหน้าไปมากแล้วนะ ปัน ปัน เริ่มคว่ำได้แล้ว พอแม่จับนอนหงาย ปัน ปันก็จะคว่ำทันที เก่งจริงนะตัวแค่นี้นะ ส่วนมือก็เริ่มจับสิ่งของได้แล้ว เวลาป้อนข้าวก็เริ่มจับช้อนเอง ส่วนกะโหลกศรีษะข้างหน้า เริ่มปิดแล้ว แม่จับก็เริ่มแข็งแล้วแต่ยังยุบ ยุบอยู่เลย คงจะเต็มในเร็วๆนี้

ปัน ปัน กับอาหารทะเลดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยถูกกัน เพราะว่าปัน ปัน กินที่ไรก็มีอาการเรื่อยเลยครับ ยกตัวอย่างเช่น ปลาไซมอน (ปลาต่างประเทศ) บ้านเราไม่มีต้องสั่งนำเข้าครับ คุณยายของปัน ปัน อยากให้ปัน ปัน กินปลาเลยซื้อมาบดกับข้าวแล้วป้อนปัน ปัน ตอนเช้ามาได้เรื่องเลย ปัน ปัน อึออกมามีมูกเลือดติดมาด้วย แล้วปัน ปัน ก็ร้องงอแง้ซึ่งผิดปกติของปัน ปัน เพราะว่าปัน ปัน ไม่ค่อยงอแง้ แถมด้วยก้นของปัน ปัน ยังแดงอีกอาจจะมาจาก ปัน ปัน ถ่ายบ่อยและแสบก้นมาก ปัน จึงร้องครับ แม่ของปัน ปัน และคุณยายต้องหายาทาก้นให้ปัน ปัน พวกยายๆ ทั้งหลายเลยช่วยกันวิเคราะห์ (อย่างกับนักวิทยาศาสตร์เลยครับ) เพื่อหาสาเหตุว่าปัน ปัน เป็นอะไรเลยนึกขึ้นมาได้เพราะแม่บอกว่าคุณยายให้ปัน ปัน กินปลาไซมอน ก่อนหน้านั้นคุณหมอที่รักษาภูมิแพ้ของปัน ปัน บอกแล้วว่าอย่าเพิ่งให้กินอาหารทะเล และไข่เด็ดขาด เพราะปัน ปัน "แพ้โปรตีนจากนมวัวอย่างรุนแรง" และยัง "แพ้โปรตีนที่สกัดจากถั่วเหลือง" ด้วยครับ หลังจากนั้นคุณยาย เลยไปหาซื้อผักขมจีน มันคล้ายๆผักกวางตุ้ง วันหลังพ่อถ่ายรูปผักขมจีนมา Update ใน Blog ให้ครับแล้วยังมีกล้วยบด แครอท บดรวมกันแล้วก้ป้อน ปัน ปัน เวลาป้อนข้าวปัน ปัน ถ้าหากป้อนไม่ทันปัน ปัน จะร้อง(คงอร่อย....อันนี้พ่อเดาเอาเองครับ) อ๋อเวลาป้อนข้าวปัน ปัน ประมาณ 4 โมงเย็นเมื่อกินข้าวแล้วคุณยายก็จะอาบบ้ำให้ปัน ปันเพื่อเตรียมตัวนอนตอนเย็น (เป็นการ Warm up ก่อนนอนจริง)วันนี้พ่อ Update แค่นี้นะครับ

วันนี้พ่อเพิ่งไป Update Hi5 (อ่านว่า"ไฮ-ไฟล์")พ่อก็ยังใช้งานไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่ แต่พ่อก็หาหนังสืออ่านหรือไม่ก็หาที่ internet นี่แหละครับ สำหรับ http://rakluke.hi5.com/ ส่วนมากพ่อจะเก็บรูปของปัน ปัน ไว้ครับ และก็เชิญเพื่อนๆมาพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องเด็กๆ นี่พ่อก็กำลังจะสอนแม่ของปัน ปัน อยู่เพื่อให้แม่ของปัน ปัน เข้าไปช่วยพ่อ Update ยังงั้ยแหละครับ

ปัน ปัน กำลังนอนหลับอยู่อย่าเสียงดังนะครับ ตอนนี้พ่อกับแม่ถ่ายรูปปัน ปันที่บ้านพ่อครับ ก็ที่ ระยองไงลูก ตอนที่ปัน ปันประมาณ 2 เดือนกว่าๆ ครับ ปัน ปัน นอนเก่งมากครับ ช่วงนั้นปัน ปัน กินนอนได้อย่างเดียวครับ ก็สลับกินระหว่างนมของแม่ปอ และ นมนูตรามีเยน ครับ พ่อกับแม่เลี้ยง ปัน ปัน 2 คนครับต้องสลับการเลี้ยง เพราะว่าปันปัน ยังเด็กมากเลย หิวนู๋ก็ร้อง ผ้าอ้อมเปียกปัน ปัน ก็ร้อง ก็ปัน ปัน ยังเด็กเลยบอกพ่อกับแม่ไม่ได้ต้องอาศัยเสียงร้องอย่างเดียวครับ

วันนี้พ่อ Update หนังสือ Books ให้ปัน ปัน ดีกว่าครับหนังสือวันนี้เรื่อง Animals Books เป็นหนังสือที่สอนเกี่ยวกับการอ่านภาษาอังกฤษ(ให้ปัน ปัน หัดอ่านครับ)ในนี้จะมีชื่อสัตว์ต่างๆที่ปัน ปัน ต้องเจอะเจอเป็นประจำทุกวัน เมื่อปัน ปัน โตขึ้นและสามารถเรียกชื่อ หรือว่าพูดได้ครับ โดยหนังสือจะแบ่งเป็นหมวดสัตว์ต่างๆ เช่น สัตว์ที่มีสีสันสวยงาม หรือ(Colorful Animals) สัตว์เลี้ยงในฟาร์ม (Farm Animals) สัตว์ที่มีพละกำลัง (Power Animals ) และสัตว์ที่มีลวดลายสวยงาม (Striped Animals) และยังมีสัตว์ชนิดต่างๆอีกมากครับพ่อยังมีหนังสืออีกหลายเล่มแล้วพ่อจะมา Update ให้บ่อยๆนะครับ

 

วันนี้พ่อไปเปิดรูปที่ถ่ายไว้ไปเจอรูปพี่น้ำขิง ซึ่งพี่น้ำขิงเป็นลูกของป้าขัวญ ยังงั้ยแหละจ้ะ ป้าขัวญก็เป็นพี่สาวพ่อ ไงครับปัน ปัน อาจจะงงๆเพราะว่ายังเด็กทำไม ต้องมีพี่ ทำไมต้องมีป้าด้วย ทั้งหมดนี้เขาเรียกว่าระบบญาติพี่น้องครับ เดี๋ยวปัน ปัน โตขึ้นมาแล้วพูดจารู้เรื่องพ่อจะอธิบายให้ปัน ปัน ฟังนะครับลูกตอนนี้ดูรูปพี่น้ำขิงไปก่อนครับ

 

วันนี้พ่อไปเจอรูปการ์ตูนเด็กหัวจุก (เป็นเด็กสมัยโบราณที่นิยมไว้ผมจุก)กำลังรำท่าแม่ไม้มวยไทยอยุครับ พ่อเห็นว่าน่ารักดีเลยนำมาลงที่ Blog Rakluke ให้ปัน ปันครับไม่รู้ว่าปัน ปัน จะรู้จักหรือเปล่าครับแต่ว่าพ่อว่าปัน ปัน คงยังไม่รู้ใช่ไหมครับ เพราะว่าปัน ปัน ยังพูดไม่ได้ครับ

ปัน ปันครับ นี่ก็วันพุธแล้วนะลูก เหลือเวลาไม่กี่วันก็จะได้เจอลูกแล้ว แม่นั่งขีดปฎิทินและเร่งวันเร่งคืนให้ถึงวันศุกร์เร็วๆ แม่ต้องตื่นแต่เช้าประมาณตี 5.00 และกว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบ 20.00 น. เหนื่อยมากเลยลูก แต่แม่ก็จะอดทนเพื่อลูกนะ ปัน ปันเป็นเด็กดีนะครับ...

พ่อกลับจากโคราชเพื่อมาทำงานที่ระยองเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาออกจากโคราชประมาณ 15.30 น ตอนนั้นปัน ปัน ยังนอนไม่ตื่นเลยครับพ่อไปหอมแก้มปัน ปัน ด้วยนะครับแต่ว่าปัน ปัน ไม่รู้สึกตัวหลอกครับเพราะว่าปัน ปัน หลับยังงั้ยแหละครับพ่อต้องมาทำงานต่อแทนเพื่อน ตอนประมาณ 20.30 น ส่วนแม่ของปัน ปัน ก็กลับมาทำงานตอนประมาณ 19.00 น แม่ปัน ปัน บอกพ่อว่าปัน ปัน กินข้าวเยอะมากเลย พอป้อนข้าวไม่ทันปัน ปัน ก็ร้อง (ต่อไปปัน ปันต้องรู้จักรอ และคอยด้วยนะครับ) ป้น ป้น กินข้าวกับกล้วยและผักขมจีน ซึ่งพ่อกับแม่ไปซื้อมาจาก Tesco Lotus ที่โคราชครับเอาไว้วันหลังพ่อจะถ่ายรูปอาหารของปัน ปัน มาลงใน Blog ให้ปัน ปัน นะครับ

ตอนนี้ปัน ปันของแม่อายุครบ 4 เดือนแล้ว น้ำหนัก 6150 กรัม ส่วนสูง 60 เซนติเมตร เส้นรอบศรีษะ 41 เซนติเมตร ลูกตัวโตขึ้นมาก มีร่างกายแข็งแรง กินข้าวได้เยอะ อาหารโปรดของลูก คือ ข้าวกับกล้วยบดกับผักต่างๆ ตอนนี้ลูกเริ่มจะคว่ำแล้ว แต่ติดแขนอยู่ แม่ว่าอีกไม่กี่วันลูกก็ต้องคว่ำได้...พยายามนะครับ  

แม่ทำงานเกือบเสร็จจ๊ะ ดีใจจะได้ไปหาปัน ปันแล้ว ไม่รู้ว่าคุณพ่อกลับไปถึงบ้านหรือยังนะ ตอนแรกคุณพ่อจะไม่กลับแต่พอแม่บรรยายความน่ารัก น่าชังของปัน ปัน คุณพ่อเขาก็อยากกลับขึ้นมาในทันที ไม่ใช่อะไรหรอกแม่ว่าคุณพ่อคิดถึงลูกมากกว่า อาทิตย์นี้เป็นอีก 1 อาทิตย์ที่เราได้อยู่พร้อมหน้า 3 คนพ่อ แม่ ลูก จะได้ใช้เวลาทั้งหมดให้มีค่าที่สุดนะจ๊ะ...

วันนี้พ่อรูปของเล่นต่างๆ ที่พ่อเปิดร้านขายใน Amazon มาให้ปัน ปัน ไว้ดูเล่นว่าพ่อของปัน ปัน Make Money เพื่อเก็บตังค์ให้ปัน ปัน นะครับไว้เรียนหนังสือไงลูกร้านที่พ่อเปิดนี้ไม่ต้องเสียตังค์เช่าร้านครับเพียงแต่พ่อต้องไปเลือกของเล่นที่ Amazon แล้วนำมาโฆษณาใน Web Site ต่างๆ ก็อย่างที่นี่ไงครับพ่อมาแอบแปะไว้ที่ Blog ของ ปัน ปัน ร้านที่พ่อปัน ปัน ชื่อ Toys for Kids ครับ

ลูกจ๋า ตอนนี้แม่ทำงานอยู่ที่กรุงเทพจ๊ะ แม่คิดถึงลูกมากเลย แม่จะรีบทำงาน รีบกลับบ้าน จะได้เป็นวันศุกร์เร็วๆ แม่จะได้กลับไปหาลูกอีก ที่ผ่านมาแม่กลับไปอยู่กับลูก 4 วันมีความสุขมากๆ ทำให้รู้ว่าทุกคนรักลูกมากๆ เมื่อวันเสาร์ที่ 9 สิงหาคม แม่พาลูกไปซีดวัคซีนที่โรงพยาบาลกรุงเทพ-ราชสีมา วัคซีนที่ไปฉีด ฉีดเข็มเดียวมีภูมิคุ้มกัน 5 โรค คือ คอตีบ ไอกรน บางทะยัก โปลิโอ และไข้สมองอีกเสบ มียายและเพื่อนยายไปให้กำลังใจลูกหลายคน พอกลับมาลูกคงจะไม่สบายตัว ร้องไห้งอแงอยู่ 2 วัน ยายก็ช่วยกันอุ้ม ช่วยกันปลอยโยน และก็พากันคิดไปต่างๆนานา ว่ายายเบ้าพาลูกไปเที่ยวปรุคงจะโดนเจ้าน้ำ เจ้าท่าทักท้วง แล้วทำพิธีขวด ไล่สิ่งที่ไม่ดีออกไปจากตัวลูก นี่และคือความรักที่ทุกคนให้กับลูก สิ่งไหนที่ทำแล้วดี ทำแล้วสบายใจ ทุกคนก็จะช่วยกันทำ ฉะนั้นลูกต้องเป็นเด็กดี ให้สมกับที่ทุกคนรักลูกนะจ๊ะ ปัน ปันของแม่ .....

วันนี้แม่อยู่ที่กรุงเทพ มาทำงานเก็บเงินให้ลูกเรียนหนังสือ เดี๋ยววันศุกร์แม่ก็กลับไปหาลูกอีก ทำไงได้ก็คิดถึงลูกนะ แม่จะรีบหางานเพื่อจะได้ไปอยู่ด้วยกัน 3 คนพ่อแม่ลูกเนอะ แม่ได้กลับไปอยู่กับลูก 4 วันมีความสุขสุดๆเลยลูก ลูกอยู่ที่บ้านยายแปวมีคนเยอะ แล้วลูกก็ชอบด้วยเพราะลูกชอบคุยมาก ยิ้มเก่งไม่มีคนคุยด้วยก็ร้องเรียกคนอื่นๆ ลูกไปเด็กอารมณ์ดี ลูกจ๋า ทุกคนรักลูก ฉะนั้นลูกก็ต้องเป็นเด็กดี ให้สมกับที่คนอื่นรักนะจ๊ะ

วันนี้เป็นวันแม่ของประเทศไทย ปัน ปัน คงยังไม่รู้เรื่องเพราะปัน ปัน ยังเป็นเด็กอยู่แต่เมื่อปัน ปันโตขึ้นมาอีกหน่อยปัน ปัน ก้จะรู้ครับว่าแม่ต้องอุ้มท้องปัน ปันมาตั้ง 9 เดือนกว่าที่จะคลอดปัน ปัน มาพ่อทำได้แค่เพียงให้กำลังใจแม่ของปัน ปัน เท่านั้น ถ้าย้อนกลับไปวันที่ 6 เมษายน 2551 ก็เป็นวันเกิดปัน ปันครับ

พ่อโทรศัพท์คุยกับแม่ของปัน ปัน เรื่องที่คุณยายของปัน ปัน ให้กินปลาไซมอล ปัน ปัน เวลาถ่ายออกมามีมูกเลือดออกมาปนอีกแล้ว และปัน ปัน ก็ร้องงอแง้ด้วยครับ พ่อกับแม่เลยบอกว่างดให้ปัน ปัน กินปลาก่อนคงต้องกินนม "นูตรามีเยน" ไปก่อน แล้วก็กินข้าวกับกล้วย หรือว่าผลไม้อย่างอื่นแทน คงต้องค่อยๆให้ปัน ปัน เปลี่ยนไปเรื่อยๆเพื่อไม่ใด้ปัน ปัน แพ้อาหารนะครับ คุณยายของปัน ปัน ก็สงสารปัน ปัน เวลาอึออกมาแล้ว ปัน ปัน แสบก้นมากเพราะว่า ก้นของปัน ปัน แดงไปหมดเลยครับ แม่นู๋ต้องทายาให้ปัน ปัน ด้วยนะครับเพื่อไม่ให้ปัน ปันแสบก้นยังไงแหละครับ

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือนิทานที่พ่อซื้อมาอ่านให้ปัน ปัน ฟังครับในหนังสือเล่มนี้มีรูปและสีสัน สดใส เป็นรูปต่างๆของผี้เสื้อครับ และยังสอนเด็กๆถึงการมีเพื่อนด้วยนะครับเพราะว่าปัน ปัน โตขึ้นปัน ปัน ต้องอยู่ในสังคม และต้องมีเพื่อนครับ ปัน ปันต้องรู้จักปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นนะครับ และรู้จักการให้ผู้อื่นบ้างนะครับ เพราะชื่อของปัน ปัน พ่อกับแม่ตั้งให้มันมาจาก การแบ่งปันให้กับผู้อื่นๆครับ

วันนี้แม่พาปัน ปัน ไปฉีดยามาครับแม่พาปัน ปัน ไปที่โรงพยาบาล แม่บอกพ่อว่าคุณยาย+คุณตาพากันไปให้กำลังใจปัน ปัน เยอะมากเลยครับ ตอนฉีดยาปัน ปัน ร้องนิดเดียวเองครับ นู๋คงเจ็บแต่ก้ทนได้นะลูกเพราะปัน ปัน เป็นผู้ชายนะครับ ต้องอดทนนะครับ

วันนี้แม่ของปัน ปัน เดินทางกลับบ้านจากกรุงเทพฯ Bangkok ไป โคราช Korat เพื่อไปหาปัน ปัน นะลูก แต่แม่ของนู๋กลับไปถึงบ้านยายปัน ปัน นอนหลับแล้วแหล่ะ ปัน ปัน คงจะได้เจอแม่ตอนเช้านั่นแหล่ะนะครับ ส่วนพ่อไม่ได้กลับไปหาปัน ปัน นะครับ เพราะว่าต้องทำงานครับ เพื่อเก็บตังค์ไว้ให้ปัน ปัน เรียนหนังสือครับ

หนังสือดีอีกเล่มหนึ่งที่พ่อซื้อมาให้ปัน ปัน ชื่อหนังสือ"ผึ้งน้อยจอมขยัน" เป็นหนังสือนิทานสำหรับเด็กนะครับ ภายในเนื้อหาของหนังสือเปรียบเทียบให้เด็กขยันอย่างผึ้งน้อยนะครับ เพราะว่าผึ้งน้อยจะตื่นนอนตั้งแต่เช้าเพื่อออกไปหาอาหาร (น้ำหวานจากเกสรดอกไม้เป็นอาหารของผึ้งน้อย)และกลับมาเก็บไว้ที่รังของผึ้งน้อยครับ

วันนี้ปัน ปัน ของแม่อายุครบ 4 เดือนแล้วจ๊ะ แม่กับพ่อโทรถามเคลือนไหวของลูกทุกวันเลย คุณยายบอกว่าลูกกินข้าวเก่ง คุยเก่ง ยิ้มเก่งมาก สงสัยตอนที่แม่ท้องลูก แม่ต้องคุยกับลูกค้าทั้งวันจนลูกครบ 9 เดือน ลูกเลยติดนิสียคุยเก่งจากมากแน่เลยใช่มั้ยจ๊ะ และนิสัยที่ดีอีกอย่างก็คือตอนที่แม่ท้อง แม่นอนหลับตั่งแต่เวลา 19.30น. พอลูกเกิดมาก็เป็นคนที่นอนเร็วมาก คุณยายมดยังบอกเลยว่าไม่เคยเลี้ยงใครแล้วนอนง่ายขนาดนี้ แม่ยังแอบภูมิใจเล็กๆเลยจ๊ะ มีคนหลายคนบอกว่าแม่เป็นอย่างไรลูกก็เป็นอย่างนั้น แม่จะพยายามทำตัวเป็นต้นแบบที่ดีให้กับลูกนะจ๊ะ แม่อยากจะบอกว่า แม่กับพ่อรักปัน ปันนะครับ

พ่อถ่ายรูปพี่แก้วตาคู่กับปัน ปัน ด้วยนะครับวันนี้พี่แก้วตาเค้าเป็นพี่ของปัน ปัน นะครับพี่แก้วตาเค้ามีอายุประมาณ 3 ขวบกว่าๆแล้วครับ พี่แก้วตาเค้าชอบมาหอมแก้มปัน ปันด้วยครับ ปัน ปัน จะชอบคุยเสียงอ้อแอ้ครับทั้งที่ยังคุยไม่รู้เรื่องแต่นู๋ก็จะพยายามคุย พี่แก้วตาเค้าเป็นลูกสาวของ แม่จุ้ย+พ่อก่อ ซึ่งแม่จุ้ย+พ่อก่อเป็นญาติกับแม่ปอของนู๋ยังไงแหล่ะครับ พี่แก้วตามีพี่ชายด้วยนะครับชื่อว่าพี่เก้าครับ เดี๋ยววันหลังพ่อจะถ่ายรูปคู่กับปัน ปัน ให้นะครับ

วันนี้มีหนังสืออีก 1 เล่ม เป็นหนังสือเกี่ยวกับการท่องภาษาอังกฤษ เป็นคำศัพท์ง่ายๆ และมีสีสันน่าอ่านมากครับ พ่อซื้อมาให้ปัน ปัน เริ่มอ่าน เอ, บี, ซี, ดี, .....ไปเรื่อยๆ ตอนนี้ปัน ปัน ยังพูดไม่ได้แต่ว่าคงอีกไม่นานนู๋ก็ต้องเริ่มออกเสียงได้แล้วครับ

ปัน ปัน ครับ แม่คิดถึงปัน ปันจังเลย มีคนถามแม่หลายคนว่าทำไมแม่ถึงไม่ได้อยู่กับลูก ทำไมถึงไม่พาปัน ปันไปกรุงเทพด้วย ตอนแรกแม่ตอบไม่ถูก รู้สึกเสียใจ ที่ต้องทิ้งลูกไป แต่แม่จะบอกว่ากับตัวเองและคนอื่นว่าแม่ต้องไปทำงาน ไปหาเงินมาให้ปัน ปันเรียนหนังสือ ทำทุกอย่างเพื่อให้ปัน ปันมีความสุข มีคุณภาพชีวิตที่ดี นี่และคือที่สุดของแม่

วันนี้คุณตาต๋อยมาถ่ายรูปให้ปัน ปัน ครับ ปัน ปัน ยิ้มแก้มปริเลย พ่อกับแม่ต้องหลอกล่อให้ปัน ปัน ยิ้มตั้งนานครับ วันนี้พ่อกับแม่ต้องเดินทางมาทำงานอีกแล้วครับ พ่อมาส่งแม่ที่กรุงเทพฯ Bangkok ส่วนพ่อต้องกลับระยอง Rayong ครับแต่พ่อจะกลับตอนเช้า พ่อลืมบอกไปตอนนี้ปัน ปัน มีอายุ 3 เดือน กับ 27 วัน แล้วนะครับเกือบครบกำหนดฉีดวัคซีนแล้วครับ

วันนี้พ่อเดินทางมาจากระยอง Rayong เพื่อมาหาปัน ปัน พ่อออกเดินทางตอนประมาณ 3 โมงเช้าครับขับรถมาเรื่อยๆ ถึงที่โคราช Korat ประมาณ 13.30 น พ่อก็ไปหาปัน ปัน ที่บ้านยายทวดของปัน ปัน เลยครับ คุณตานง กำลังป้อนนมปัน ปัน อยู่เลย ปัน ปัน ไม่ร้องเลย กินนมเก่งมากครับ พ่อเห็นปัน ปัน อ้วนขึ้นด้วยนะครับ ส่วนแม่ของนู๋เลิกงานตอนเย็นนะครับ และแม่ต้องเดินทางมาจาก กรุงเทพฯ Bangkok เชียวนะลูกมาถึงที่โคราชน่าจะประมาณ 22.00น ตอนนั้นปัน ปัน ก็หลับไปแล้ว วันนี้ปัน ปัน นอนตอนประมาณ 19.30น.งอแง้ก่อนนอนด้วยสงสัย ไม่อยากมานอนที่บ้านยายแน่เลย แต่ยังงั้ยตอนประมาณ 01.00-02.00น ปันต้องตื่นมากินนมอยู่แล้วครับ เดี๋ยวปัน ปัน ก็ได้เจอแม่แล้วครับ

วันนี้พ่อนำนมที่ปัน ปัน กินอยู่ทุกวันในช่วงนี้มาให้ดูครับชื่อว่า "Nutramigen" นูตรามีเยน เป็นนมที่ไม่ค่อยมีเด็กคนไหนเค้ากินกันครับเพราะว่า...มีรสขม...กลิ่นรุนแรง...แต่ปัน ปันก็กินได้ครับ เจ้านูตรามีเยนนี้เป็นนมที่คุณหมอสั่งให้ปัน ปันทานครับ เพราะว่าปัน ปัน แพ้โปรตีนจากนมวัวอย่างรุนแรงครับ ...นอกจากนั้นแล้วปัน ปันัยังแพ้นมที่สกัดจากถั่วเหลืองด้วยครับ...พ่อกับแม่ปวดหัวเลยไม่รู้จะให้ทานนมอะไรดี เพราะปัน ปันถ้าทานนมไม่ถูกก็จะถ่ายเป็นมูกเลือด และมีผื่นขึ้นที่ผิวหนังคล้ายๆกับเป็นลมพิษอีกทั้งยังร้องโยเยอีกด้วยครับ แต่ว่าเมื่อปัน ปัน มาทาน นูตรามีเยน แล้วอาการต่างๆหายหมดเลยครับ คุณหมอท่านแนะนำว่าปัน ปัน ต้องทาน นูตรามีเยน อย่างน้อย 1 ปีครับ นี้ก็เกือบครบอายุ 4 เดือนแล้ว วันที่ 6 สค.51 นี่เอง

วันนี้พ่อเกรินนำแบบเวอร์ๆไว้ก่อนครับจริงๆแล้ววันนี้พ่อทำงานอยู่นะลูกเพื่อเก็บตังให้ปัน ปันจะได้เตรียมตัวไปโรงเรียนไงครับ เพราะว่าเมื่อโตขึ้นแล้วปัน ปันต้องไปโรงเรียน ไปเจอเพื่อนๆ ไปเจอคุณครู ไปเล่นของเล่นที่โรงเรียน และต้องอ่านหนังสือด้วยนะครับ และที่โรงเรียนยังมีสิ่งต่างๆอีกมากมายเลยนะครับที่ปัน ปันยังไม่รู้จักแต่ปัน ปัน ต้องเรียนรู้นะครับ สำหรับพ่อแม่ของลูกก็กำลังช่วยกันเก็บตังหรือที่เรียกว่า "makemoney" กันสุดเดชเลยเชียว...วันนี้แม่ของนู๋กลับจากโคราชเพื่อมาทำงาน ส่วนพ่อวันศุกร์นี้จะกลับบ้านไปหาปัน ปัน นะครับ

หนังสือเล่มต่อไปที่พ่อจะนำเสนอให้ปัน ปันมีชื่อว่า "First Words" หนังสือเล่มนี้เกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาอังกฤษแบบง่ายๆ ที่ปัน ปัน ต้องเห็นอยู่ทั่วไปในชีวิตประจำวันเมื่อปัน ปัน โตขึ้นและเริ่มอ่านหนังสือได้ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ต่างๆ (Fruit) , Animals(สัตว์ต่างๆ), Clothes(เสื้อผ้าที่เราสวมใส่ประจำ) , Vegetables(ผักต่างๆที่ปัน ปัน ต้องกิน), Garden(สวนหลังบ้านพ่อ), My Body (ร่างกายตัวเอง) ยังมีอีกมากวันหลังพ่อมา update หนังสือเล่มใหม่อีนะครับ

วันนี้พ่อนำหนังสือเกี่ยวกับตัวเลขมาให้ปัน ปัน ชื่อว่า"First Numbers"เป็นหนังสือเกี่ยวกับการนับตัวเลขต่างๆเป็นภาษาอังกฤษ ภายในหนังสือมีรูปของสัตว์ต่างๆที่บอกจำนวนไว้ เป็นสีสันสวยงามน่าอ่านมากเลขครับพ่อว่า ปัน ปัน ต้องชอบแน่เลยครับ ตอนนี้นี้อยู่ที่ระยอง (Rayong) ถ้าพ่อกลับโคราชแล้วจะนำไปให้ปัน ปันครับ

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาวันที่ 20/07/51 พ่อกับแม่ต้องเดินทางมาทำงาน แม่ของปัน ปัน ต้องมาทำงานที่กรุงเทพ (Bangkok) ส่วนพ่อต้องเดินทางมาทำงานที่ระยอง (Rayong) แม่ของนู๋ร้องจนตาบวมตลอดทางเลย ปัน ปัน จะรู้หรือเปล่านะ แต่แม่ของปัน ปัน ก็ต้องทำงานนะลูกเพราะหาให้ปัน ปัน เพื่อเตรียมเข้าโรงเรียนนะครับ พ่อกับแม่ไม่ได้ทิ้งปัน ปัน นะครับเพราะปัน ปัน ก็อยู่กับคุณยายที่บ้าน ปัน ปัน มีคนคอยดูแลเยอะมากเลยลูก แม่ของปัน ปัน กลับโคราช เพื่อไปหาปัน ปัน ทุกวันหยุดนะครับ พ่อกับแม่โทรศัพท์กลับไปถามเรื่องปัน ปัน กับคุณยายทุกเช้าเลยลูก ถามว่าปัน ปัน ขี้แยหรือเปล่าตอนกลางคืน ปัน ปัน กินนมมากหรือเปล่า ปัน ปัน อึหรือเปล่า หรือว่าปัน ปัน นอนนานแค่ไหน แต่คุณยายบอกว่าปัน ไม่ค่อยร้องโยเย ปัน ปัน ชอบหัวเราะ ชอบคุยกับเพื่อน (พยายามพูดแต่ตอนนี้ปัน ปัน ยังพูดไม่ได้ครับ)แล้ววันหลังพ่อจะมา update ให้ปัน ปันอีกนะครับ

วันนี้พ่อนำที่ปลดทุกข์ของปัน ปัน มาให้ดูครับ เพราะว่าคุณยายของปัน ปัน ต้องการให้ปัน ปัน ถ่ายเป็นเวลาคุณยายของปัน ปัน บอกว่าปัน ปัน ต้องถ่ายเป็นวลานะลูกเพราะว่าจะได้ไม่ยุ่งยากเวลาปัน ปัน ไปโรงเรียนยังไงแหละลูก ปัน ปัน จะอึประมาณช่วงเช้าๆ หลังจากปัน ปัน ตื่นนอน เวลาปัน ปัน โตขึ้นจะได้จำได้ว่าปัน ปันมีความสุขแค่ไหนเวลาปัน ปันเจอเจ้าสิ่งนั้

วันนี้พ่อถ่ายรูปปลาตะเพียนสีแดงมาลงใน blog ให้ปัน ปัน ปลาตะเพียนตัวนี้คุณย่าแดงซื้อมาให้ปัน ปัน นะครับพ่อกับแม่ลองเอามาให้ปัน ปัน เล่นพ่อแขวนให้ปัน ปัน ดูเวลาปัน ปัน นอน ปัน ปัน จะชอบมองมากเลยลูก และชอบหัวเราะด้วยนะครับ... มันเป็นภูมิปัญญาของคนสมัยก่อนนะลูกที่ต้องการหลอกล่อให้เด็กสนใจแต่สิ่งเดียวเพราะว่าปัน ปัน จะจองมองปลาตะเพียนตลอดเวลาครับ เพราะว่าสีสันมันสดใส

สำหรับวันนี้พ่อนำเอานมที่ปัน ปัน กินตอนอายุประมาณแรกเกิดถึง 1 เดือนกว่าๆ เป็นยี่ห้อ "ISOMIL" ไอโซมิลพอดีคุณหมอที่โรงพยาบาลสั่งให้กิน แต่ปัน ปัน กินแล้วแพ้มาก มีฝืนขึ้นตามตัว และก็มีน้ำมูกไหล ยังมีอีกนะลูกเวลาปัน ปัน อึออกมามีมูกเลือดออกมาด้วย พ่อกับแม่นอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงลูกมากเลย เพราะปัน ปัน แพ้นมวัว แล้วยังแพ้โปรตีนที่สกัดจากถั่วเหลืองด้วยนะลูก

"นิตยสาร Highlights High Five
Highlights High Five นิตยสารในรูปแบบสื่อการเรียนรู้ 2 ภาษา (อังฤฤษ-ไทย) นำเสนอสาระเรื่องเรียนรู้ตั้งแต่หน้าปกจนหน้าสุดท้ายด้วยเนื้อความที่ให้เด็กได้อ่านทั้งอ่านในใจและอ่านออกเสียงไปพร้อมกับภาพประกอบทั้งเรื่อง อีกทั้ง เนื้อเรื่องที่ชวนให้คิดได้ออกกำลังสมอง ด้วยสาระในรูปแบบเกม เรื่องสั้น นิทาน บทกลอน กิจกรรมลงมือทำรวมถึงความพิเศษสำหรับเด็กๆ ที่ไม่ซ้ำกันทุกฉบับในเกมพิเศษท้ายเล่มทุกเดือน
ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 july 2008
Back Issue Subscribe Now E-mail to editor
Highlight
ในทุกๆ หน้าจะมีทั้งภาพวาดลายเส้นด้วยคุณภาพสูงและภาพถ่ายที่มีสีสันสดใสสวยงาม อีกทั้งเพิ่มความพิเศษสำหรับผู้อ่านด้วย Highlights High Five Guide Book คู่มือสำหรับคุณพ่อคุณแม่และคุณครู คำแนะนำแนวทางการต่อยอดความรู้เพิ่มเติมจากเนื้อหาในนิตยสารที่แทรกอยู่กลางเล่ม ด้วยตัวอย่างกระบวนการเรียนรู้ต่อยอดจากเรื่องที่ได้อ่านให้พ่อแม่และครูได้นำไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับธรรมชาติและวิถีของเด็กแต่ละคนอย่างสนุกสนานและส่งเสริมทักษะรอบด้านโดยหน้าสุดท้ายของ Highlights High Five Guide Book ทุกฉบับมีเนื้อความที่ระบุถึงผลที่เด็กจะได้รับในรูปแบบหลากทักษะเมื่อเด็กๆ ได้อ่านและได้ทำกิจกรรมในแต่ละเรื่องจากนิตยสารฉบับนี้อย่างละเอียดWorksheet : กิจกรรมต่อยอดจินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์ หลากรูปแบบจากเรื่องราวที่เด็กๆ ได้อ่าน ด้วยการขีด เขียน ระบาย สี ตัด แปะ หรือค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติมอย่างสนุก"

พอดีไปอ่านเจอครับเลยนำมาลงใน blog ครับเพราะว่าเป็นคนชอบอ่านหนังสืออยู่แล้วครับและกะว่าจะซื้อเก็บไว้อ่านให้ลูกชายฟังด้วยครับผมไปเจอมาจากที่นี่ครับ

http://www.raklukefamilygroup.com/magazine.php?cat_id=198

วันนี่พ่อเอกโทรศัพท์คุณกับแม่ปอ เกี่ยวกับปัน ปัน แม่บอกว่าคุณยายของปัน ปัน ป้อนกล้วยให้ปัน ปัน กินด้วยแหละ ปัน ปัน กินใหญ่เลยพอไม่ให้กิน ปัน ปัน ก็ร้อง แม่เลยให้ปัน ปัน กินนมแทน แม่ปัน ปัน บอกว่าปัน ปัน คุยเก่ง (พ่อหมายถึงตอนนี้นู๋ยังพูดไม่ได้แต่นู๋ชอบ ทำเสียงอ้อแอ้ ๆ กับทุกคนที่มาเลยกับ ปัน ปัน) วันนี้พ่อเลิกงานประมาณ 20.30 น กลับมาถึงบ้านก็ประมาณ 21.30 น วันนี้แค่นี้ก่อนนะลูกเดี๋ยววันหลัง update ให้อีกครับ

ต๊กตาไม้ตัวนี้พ่อซื้อมาจากร้านคุณต๋อยเหมือนกันกับป๋องแป๋งไม้ พ่อเห็นว่ามันน่ารักดีพ่อขออนุญาตแม่ปัน ปัน แม่ของนู๋ก็ไม่อะไรแม่ปัน ปัน บอกว่ามันแปลกดีนะไม่ค่อยเคยเห็นที่ไหน พ่อเลยซื้อราคา 50 บาท เพื่อเก็บไว้ให้ปัน ปัน หัดเขย่าเล่นยังไงแหละครับ

หนังสือเล่มนี้ซื้อมาพร้อมกันกับ "หมุนติ้วกับคาถาวิเศษ" พ่อกับแม่ไปเลือกด้วยกันครับเพื่อเตรียมให้ปัน ปัน แต่ตอนนี้ปัน ปัน คงยังอ่านไม่ได้แต่ก็ไม่เป็นไร พ่อกับแม่จะช่วยกันอ่านให้นู๋ฟังเองนะครับ

อันพ่อกับแม่ซื้อให้ปัน ปัน วันที่ 4 กค. 51 ตอนที่พาปัน ปัน แวะกินข้าวที่ร้านคุณต๋อย พ่อไปเดินดูๆ แล้วเห็นว่ามันแปลกดีเล่นซื้อเก็บไว้ให้ ปัน ปัน พ่อขับรถเพื่อที่จะพา ปัน ปัน กลับไปบ้านคุณยาย ที่โคราช (Korat)

วันนี้พ่อโทรศัพท์คุยกับแม่ของ ปัน ปัน แม่ของปัน ปัน บอกว่านู๋ไม่ค่อยร้อง ไม่ค่อย งอแงเลย วันนี้ วันนี้แม่ของปัน ปัน พานู๋ไปเที่ยวที่บ้านยายทวดซึ่งก็ห่างจากบ้านแม่ประมาณ 1 กม. คุณตาไม่ไปทำงานและได้ทำกับข้าวให้แม่ปัน ปัน กินด้วยวันนี้พ่อต้องไปทำงานตอน 2 ทุ่มครึ่งวันนี้ รถจะมารับที่บ้านครับ

พ่อกับแม่ไป The Mall ที่โคราชเพื่อไปหาซื้อของใช้ส่วนตัวให้กับ ปัน ปัน พอดีไปเดินร้านหนังสือนายอินทร์ www.naiin.com ไปเจอหนังสือเกี่ยวกับเด็กแม่ปัน ปัน ชอบมากเลยตกลงซื้อมาให้ปัน ปัน เล่มแรกเกี่ยวกับการฝึกการใช้นิ้วมือ และใช้สายตาเพื่อพัฒนาการของ ปัน ปัน พ่อเลยนำมาลงที่ blog rakluke ชื่อหนังสือ "หมุนติ้วคาถาวิเศษ" ส่วนเล่มที่สองชื่อว่า "แม่ร้องลูกเล่น" ซึ่งหนังสือเล่มนี้แม่นู๋ชอบมากเพราะว่าเป็นเพลงกล่อมเด็ก แม่นู๋หัดร้องและท่องให้ปัน ปัน ฟังด้วยนะครับแล้วตอนหน้าพ่อจะมา update ให้อีกนะครับ

พี่ลิงเป็นของที่พี่เหน แม่ของพี่ nine ซื้อมาให้ปัน ปัน เพื่อให้ปัน ปัน หัดจดจำเสียง และก็หัดจับเพื่อให้ปัน ปัน พัฒนาด้านมือและด้านการได้ยิน พ่อตั้งชื่อให้เองว่า พี่ลิง ของเล่นชิ้นนี้เป็นชิ้นที่ 2 และชิ้นที่ 3 ของปัน ปัน ตอนนี้ปัน ปัน ยังอาจจะไม่รู้เรื่องแต่ว่าถ้านู๋โตขึ้นและคุยรู้เรื่องนู๋ก็จะจำได้เองครับ

วันนี้ปัน ปัน อายุ ครบ 3 เดือนพอดีเลย ปัน ปัน อยู่ที่บ้านคุณยาย คุณตา ช่วงนี้ ปัน ปัน ยิ้มเก่ง เริ่มคุยเสียงอ้อแอ้ๆ กับทุกคน นี่พ่อกับแม่ยังสงสัยเลยว่าโตขึ้น ปัน ปัน ต้องคุยเก่งแน่เลยครับ ที่ผ่านมาพ่อแม่พา ปัน ปัน ไปหาคุณย่าแดง และคุณย่าหมาย ปัน ปัน ทำเสียงทักทายคุณย่าใหญ่เลย หลังจากนั้นพ่อกับแม่ก็พาปัน ปัน มาบ้านคุณยายทวด ซึ่งบ้านนี้มีคุณยายเยอะมากเลยลูก มีคุณยายแปว คุณยายมด คุณยายกบ แล้วก็เพื่อนคุณยายแปวเยอะมาก บางที่พ่อยังจำชื่อไม่ได้เลยลูก ที่บ้านยายทวดมีคนช่วยเลี้ยงปัน ปัน เยอะมากเลยครับ วันนี้พ่อกับแม่ไป

วันพรุ่งนี้พ่อจะพอปัน ปัน กลับบ้านไปหาคุณยาย คุณตา และคุณย่า ที่โคราช พ่อกับแม่ต้องกลับมาทำงานต่อเพื่อหาเงินให้ ปัน ปัน พ่อกับวางแผนกันว่าจะออกเดินทาง ประมาณ 06.00น. จากระยอง (Rayong) ขับรถช้าๆ ปัน ปัน จะได้นอนสบายๆ ไงลูก กะว่าแวะกินข้าวประมาณ 1 ชม. หรืออาจจะแวะเข้าไปหาป้าขัวญด้วย เพราะว่าป้าขัวญจะฝากของไปให้คุณย่า...ปันปันจะได้ไปหาพี่ขิงด้วยไงลูก พ่อต้องทำงานก่อนนะวันนี้พ่อเลิกงาน 20.30น.เดี๋ยวจะรีบกลับบ้านนะจ้ะ

วันนี้พ่อนำของเล่นของปัน ปัน มาให้ดู เป็นชิ้นแรกที่น้องปัน ปันได้มาชิ้นแรก พ่อซื้อมาจากตลาดบ้านใหม่ที่ จ.ฉะเชิงเทรา พ่อไปเที่ยวกับแม่นู๋ เดี๋ยวปัน ปัน โตแล้วและเริ่มเดินได้พ่อจะพา ปัน ปัน ไปเที่ยวบ้างนะครับ ไปไหว้หลวงพ่อโสธร แล้วก็จะพาปัน ปัน ไปกินอาหารอร่อยๆอีกมากเลย

วันที่ 6 เมษายน 2551 เป็นวันเกิดของ "น้องปัน ปัน" ปัน ปัน ลืมตาดูโลกตอน 17.03 น. น้ำหนัก 2850 กก.ของวันอาทิตย์ พ่อดีใจมาก และลุ้นอยู่หน้าห้องคลอดตั้งแต่เช้า พอนู๋ออกมาพยาบาลก็วิ่งพานู๋ไปที่ห้องเด็กอ่อนเลย พ่อก็ไปรอดูแม่ของนู๋ที่ห้องพักด้านบน เพราะว่าปัน ปันต้องเข้าตู้อบก่อน 24 ชม. แล้วพ่อจะมา update ข้อมูลเกี่ยวกับปัน ปัน ต่อนะครับ